ateigar
Galician
editEtymology
editFrom teiga, from Andalusian Arabic تَعْلِيقَة (taʕlíqa, “hanging thing”).[1]
Pronunciation
editVerb
editateigar (first-person singular present ateigo, first-person singular preterite ateiguei, past participle ateigado)
- to overfill
- 1922, Victoriano Taibo, Abrente. Versos galegos, Santiago: El Eco de Santiago, page 99:
- Amor non ch'é cego que pispa e ás légoas, e leva o carcax ateigado, non d'agudas frechas, sinón de billetes de banco e louras moedas
- Love isn't blind, 'cause he sees for miles, and he carries his quiver packed, not with sharp arrows, but with bank notes and blonde coins
Conjugation
edit Conjugation of ateigar (g-gu alternation)
Reintegrated conjugation of ateigar (g-gu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
edit- ateigado (“crowded; packed”)
References
edit- “ateigar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “ateigar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “ateigar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “ateigar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Corriente, Federico (2008) “taleca”, in Dictionary of Arabic and Allied Loanwords. Spanish, Portuguese, Catalan, Galician and Kindred Dialects (Handbook of Oriental Studies; 97), Leiden: Brill, →ISBN