Catalan edit

Etymology edit

From bàscula +‎ -ar.

Pronunciation edit

Verb edit

bascular (first-person singular present basculo, first-person singular preterite basculí, past participle basculat)

  1. (intransitive) to swing, to sway
    • 2017 January 4, Imma Fernández, “'Contratiempo': un cadàver al llit de Mario Casas”, in El Periódico[1]:
      El jove director bascula la història entre el món urbà, amb gran protagonisme de la ciutat de Barcelona, i el rural.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation edit

Derived terms edit

Further reading edit

Spanish edit

Pronunciation edit

Verb edit

bascular (first-person singular present basculo, first-person singular preterite basculé, past participle basculado)

  1. (intransitive) to tilt, totter, move to and fro, oscillate
    • 2015 July 22, Camilo Sánchez, “La tumba más acariciada de París”, in El País[2]:
      Se decía de izquierdas pero sus posiciones políticas basculaban de un lado a otro según amaneciera el día.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (intransitive) to sway, swing

Conjugation edit

Derived terms edit

Related terms edit

Further reading edit