beregenen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch bereinen, bereggenen. Equivalent to be- + regenen.
Pronunciation edit
Verb edit
beregenen
- (transitive, uncommon) to berain, to rain upon
- (transitive) to spray water on, to sprinkle water on
Inflection edit
Inflection of beregenen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | beregenen | |||
past singular | beregende | |||
past participle | beregend | |||
infinitive | beregenen | |||
gerund | beregenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beregen | beregende | ||
2nd person sing. (jij) | beregent | beregende | ||
2nd person sing. (u) | beregent | beregende | ||
2nd person sing. (gij) | beregent | beregende | ||
3rd person singular | beregent | beregende | ||
plural | beregenen | beregenden | ||
subjunctive sing.1 | beregene | beregende | ||
subjunctive plur.1 | beregenen | beregenden | ||
imperative sing. | beregen | |||
imperative plur.1 | beregent | |||
participles | beregenend | beregend | ||
1) Archaic. |