beschermen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beschermen, from Old Dutch beskirmen, from Proto-Germanic *biskirmijaną. Equivalent to be- +‎ schermen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsxɛrmə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧scher‧men
• Rhymes: -ɛrmən

Verb

beschermen

1. (transitive) to protect

Inflection

Conjugation of beschermen (weak, prefixed)
infinitive	beschermen
past singular	beschermde
past participle	beschermd
infinitive	beschermen
gerund	beschermen n
	present tense	past tense
1st person singular	bescherm	beschermde
2nd person sing. (jij)	beschermt, bescherm2	beschermde
2nd person sing. (u)	beschermt	beschermde
2nd person sing. (gij)	beschermt	beschermde
3rd person singular	beschermt	beschermde
plural	beschermen	beschermden
subjunctive sing.1	bescherme	beschermde
subjunctive plur.1	beschermen	beschermden
imperative sing.	bescherm
imperative plur.1	beschermt
participles	beschermend	beschermd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beschermbrief
• beschermengel
• beschermer
• beschermfeest
• beschermheer
• beschermheilige
• bescherming
• beschermlaag
• beschermster
• beschermvrouw

 

Descendants

• Afrikaans: beskerm