bewaarheiden

Dutch

Alternative forms

• bewaarheden (superseded)

Etymology

From Middle Dutch bewaerheiden. Equivalent to waarheid +‎ be- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈʋaːr.ɦɛi̯.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧waar‧hei‧den

Verb

bewaarheiden

1. (transitive) to prove true, to realise, to cause to come to fruition
2. (transitive, dated) to demonstrate the truthfulness of

Inflection

Conjugation of bewaarheiden (weak, prefixed)
infinitive	bewaarheiden
past singular	bewaarheidde
past participle	bewaarheid
infinitive	bewaarheiden
gerund	bewaarheiden n
	present tense	past tense
1st person singular	bewaarheid	bewaarheidde
2nd person sing. (jij)	bewaarheidt	bewaarheidde
2nd person sing. (u)	bewaarheidt	bewaarheidde
2nd person sing. (gij)	bewaarheidt	bewaarheidde
3rd person singular	bewaarheidt	bewaarheidde
plural	bewaarheiden	bewaarheidden
subjunctive sing.1	bewaarheide	bewaarheidde
subjunctive plur.1	bewaarheiden	bewaarheidden
imperative sing.	bewaarheid
imperative plur.1	bewaarheidt
participles	bewaarheidend	bewaarheid
1) Archaic.

Derived terms

• bewaarheiding