binnengaan

Dutch

Etymology

From binnen (“inside”) +‎ gaan (“walk, go”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɪnə(n)ɣaːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bin‧nen‧gaan

Verb

binnengaan

1. (transitive) to enter, go into (a room, etc.)
2. (intransitive) to go inside

Conjugation

Conjugation of binnengaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	binnengaan
past singular	ging binnen
past participle	binnengegaan
infinitive	binnengaan
gerund	binnengaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga binnen	ging binnen	binnenga	binnenging
2nd person sing. (jij)	gaat binnen, ga binnen2	ging binnen	binnengaat	binnenging
2nd person sing. (u)	gaat binnen	ging binnen	binnengaat	binnenging
2nd person sing. (gij)	gaat binnen	gingt binnen	binnengaat	binnengingt
3rd person singular	gaat binnen	ging binnen	binnengaat	binnenging
plural	gaan binnen	gingen binnen	binnengaan	binnengingen
subjunctive sing.1	ga binnen	ginge binnen	binnenga	binnenginge
subjunctive plur.1	gaan binnen	gingen binnen	binnengaan	binnengingen
imperative sing.	ga binnen
imperative plur.1	gaat binnen
participles	binnengaand	binnengegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (enter): betreden

Antonyms

• buitengaan

Anagrams

• gaan binnen