cederen
Dutch edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Adjective edit
cederen (not comparable)
- (made of) cedar
Inflection edit
Inflection of cederen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | cederen | |||
inflected | cederen | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | ||||
indefinite | m./f. sing. | cederen | ||
n. sing. | cederen | |||
plural | cederen | |||
definite | cederen | |||
partitive |
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Verb edit
cederen
- (transitive, formal) to cede, to hand over
- Uw zorgaanbieder heeft de (para)medische vorderingen […] gecedeerd aan ons.
- Your caretaker has ceded the (para)medical claims to us.
Inflection edit
Inflection of cederen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | cederen | |||
past singular | cedeerde | |||
past participle | gecedeerd | |||
infinitive | cederen | |||
gerund | cederen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | cedeer | cedeerde | ||
2nd person sing. (jij) | cedeert | cedeerde | ||
2nd person sing. (u) | cedeert | cedeerde | ||
2nd person sing. (gij) | cedeert | cedeerde | ||
3rd person singular | cedeert | cedeerde | ||
plural | cederen | cedeerden | ||
subjunctive sing.1 | cedere | cedeerde | ||
subjunctive plur.1 | cederen | cedeerden | ||
imperative sing. | cedeer | |||
imperative plur.1 | cedeert | |||
participles | cederend | gecedeerd | ||
1) Archaic. |