See also: coartó and coartò

Catalan edit

Verb edit

coarto

  1. first-person singular present indicative of coartar

Italian edit

Verb edit

coarto

  1. first-person singular present indicative of coartare

Anagrams edit

Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From con- (being or bringing together, co-) +‎ artō (to draw or press close together).

Pronunciation edit

Verb edit

coartō (present infinitive coartāre, perfect active coartāvī, supine coartātum); first conjugation

  1. to press together, compress, contract, confine
    Antonyms: laxō, dīlātō
  2. (figurative)
    1. to abridge, shorten (of time)
    2. to abridge, compress (of discourse)
    3. to compel, constrain
      Synonym: cōgō

Conjugation edit

   Conjugation of coartō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present coartō coartās coartat coartāmus coartātis coartant
imperfect coartābam coartābās coartābat coartābāmus coartābātis coartābant
future coartābō coartābis coartābit coartābimus coartābitis coartābunt
perfect coartāvī coartāvistī coartāvit coartāvimus coartāvistis coartāvērunt,
coartāvēre
pluperfect coartāveram coartāverās coartāverat coartāverāmus coartāverātis coartāverant
future perfect coartāverō coartāveris coartāverit coartāverimus coartāveritis coartāverint
passive present coartor coartāris,
coartāre
coartātur coartāmur coartāminī coartantur
imperfect coartābar coartābāris,
coartābāre
coartābātur coartābāmur coartābāminī coartābantur
future coartābor coartāberis,
coartābere
coartābitur coartābimur coartābiminī coartābuntur
perfect coartātus + present active indicative of sum
pluperfect coartātus + imperfect active indicative of sum
future perfect coartātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present coartem coartēs coartet coartēmus coartētis coartent
imperfect coartārem coartārēs coartāret coartārēmus coartārētis coartārent
perfect coartāverim coartāverīs coartāverit coartāverīmus coartāverītis coartāverint
pluperfect coartāvissem coartāvissēs coartāvisset coartāvissēmus coartāvissētis coartāvissent
passive present coarter coartēris,
coartēre
coartētur coartēmur coartēminī coartentur
imperfect coartārer coartārēris,
coartārēre
coartārētur coartārēmur coartārēminī coartārentur
perfect coartātus + present active subjunctive of sum
pluperfect coartātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present coartā coartāte
future coartātō coartātō coartātōte coartantō
passive present coartāre coartāminī
future coartātor coartātor coartantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives coartāre coartāvisse coartātūrum esse coartārī coartātum esse coartātum īrī
participles coartāns coartātūrus coartātus coartandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
coartandī coartandō coartandum coartandō coartātum coartātū

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • coarto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • coarto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • coarto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Spanish edit

Verb edit

coarto

  1. first-person singular present indicative of coartar