concentrare
See also: concentraré
ItalianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French concentrer.
PronunciationEdit
VerbEdit
concentràre (first-person singular present concèntro or concéntro[1], first-person singular past historic concentrài, past participle concentràto, auxiliary avére)
- (transitive) to gather, assemble, bring together, merge
- (transitive) to concentrate, focus
- Synonym: focalizzare
ConjugationEdit
Conjugation of concentràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Derived termsEdit
Derived terms
ReferencesEdit
AnagramsEdit
RomanianEdit
EtymologyEdit
NounEdit
concentrare f (plural concentrări)
DeclensionEdit
Declension of concentrare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) concentrare | concentrarea | (niște) concentrări | concentrările |
genitive/dative | (unei) concentrări | concentrării | (unor) concentrări | concentrărilor |
vocative | concentrare, concentrareo | concentrărilor |
SpanishEdit
VerbEdit
concentrare