converseren
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch converseren, from Old French converser, from Latin conversārī.
Pronunciation edit
- IPA(key): /kɔnvɛrˈzeːrə(n)/, /kɔnvərˈzeːrə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: con‧ver‧se‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb edit
converseren
- (intransitive) to converse, talk casually
Inflection edit
Inflection of converseren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | converseren | |||
past singular | converseerde | |||
past participle | geconverseerd | |||
infinitive | converseren | |||
gerund | converseren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | converseer | converseerde | ||
2nd person sing. (jij) | converseert | converseerde | ||
2nd person sing. (u) | converseert | converseerde | ||
2nd person sing. (gij) | converseert | converseerde | ||
3rd person singular | converseert | converseerde | ||
plural | converseren | converseerden | ||
subjunctive sing.1 | conversere | converseerde | ||
subjunctive plur.1 | converseren | converseerden | ||
imperative sing. | converseer | |||
imperative plur.1 | converseert | |||
participles | converserend | geconverseerd | ||
1) Archaic. |