doezelen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈduzələ(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: doe‧ze‧len

Etymology 1

From doezen +‎ -elen.

Verb

doezelen

1. (intransitive) to doze

Inflection

Conjugation of doezelen (weak)
infinitive	doezelen
past singular	doezelde
past participle	gedoezeld
infinitive	doezelen
gerund	doezelen n
	present tense	past tense
1st person singular	doezel	doezelde
2nd person sing. (jij)	doezelt, doezel2	doezelde
2nd person sing. (u)	doezelt	doezelde
2nd person sing. (gij)	doezelt	doezelde
3rd person singular	doezelt	doezelde
plural	doezelen	doezelden
subjunctive sing.1	doezele	doezelde
subjunctive plur.1	doezelen	doezelden
imperative sing.	doezel
imperative plur.1	doezelt
participles	doezelend	gedoezeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• indoezelen

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

doezelen

1. (transitive) to feather, to dry-paint

Inflection

Conjugation of doezelen (weak)
infinitive	doezelen
past singular	doezelde
past participle	gedoezeld
infinitive	doezelen
gerund	doezelen n
	present tense	past tense
1st person singular	doezel	doezelde
2nd person sing. (jij)	doezelt, doezel2	doezelde
2nd person sing. (u)	doezelt	doezelde
2nd person sing. (gij)	doezelt	doezelde
3rd person singular	doezelt	doezelde
plural	doezelen	doezelden
subjunctive sing.1	doezele	doezelde
subjunctive plur.1	doezelen	doezelden
imperative sing.	doezel
imperative plur.1	doezelt
participles	doezelend	gedoezeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verdoezelen