dokończyć

Polish edit

From do- +‎ kończyć.

dokończyć pf (imperfective dokańczać)

(transitive) to finish, to bring to completion (assuming that the majority of work has already been done), to wrap up

Conjugation of dokończyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dokończyć
future tense	1^st	dokończę			dokończymy
	2^nd	dokończysz			dokończycie
	3^rd	dokończy			dokończą
	impersonal	dokończy się
past tense	1^st	dokończyłem, -(e)m dokończył	dokończyłam, -(e)m dokończyła	dokończyłom, -(e)m dokończyło	dokończyliśmy, -(e)śmy dokończyli	dokończyłyśmy, -(e)śmy dokończyły
	2^nd	dokończyłeś, -(e)ś dokończył	dokończyłaś, -(e)ś dokończyła	dokończyłoś, -(e)ś dokończyło	dokończyliście, -(e)ście dokończyli	dokończyłyście, -(e)ście dokończyły
	3^rd	dokończył	dokończyła	dokończyło	dokończyli	dokończyły
	impersonal	dokończono
conditional	1^st	dokończyłbym, bym dokończył	dokończyłabym, bym dokończyła	dokończyłobym, bym dokończyło	dokończylibyśmy, byśmy dokończyli	dokończyłybyśmy, byśmy dokończyły
	2^nd	dokończyłbyś, byś dokończył	dokończyłabyś, byś dokończyła	dokończyłobyś, byś dokończyło	dokończylibyście, byście dokończyli	dokończyłybyście, byście dokończyły
	3^rd	dokończyłby, by dokończył	dokończyłaby, by dokończyła	dokończyłoby, by dokończyło	dokończyliby, by dokończyli	dokończyłyby, by dokończyły
	impersonal	dokończono by
imperative	1^st	niech dokończę			dokończmy
	2^nd	dokończ			dokończcie
	3^rd	niech dokończy			niech dokończą
passive adjectival participle		dokończony	dokończona	dokończone	dokończeni	dokończone
anterior adverbial participle		dokończywszy
verbal noun		dokończenie

verbs