faðir
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse faðir, from Proto-Germanic *fadēr, from Proto-Indo-European *ph₂tḗr. Cognate with English father, German Vater, German Low German Vader, Voder, Vadder, Icelandic faðir, Norwegian Bokmål far, fader, Norwegian Nynorsk far, fader, Danish far, fader, Swedish far, fader.
Pronunciation edit
Noun edit
faðir m (genitive singular faðirs or føður, plural fedrar)
Usage notes edit
The oblique singular form føður is very rare and limited to poetry.
Declension edit
m43 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | faðir | faðirin | fedrar | fedrarnir |
Accusative | faðir | faðirin | fedrar | fedrarnar |
Dative | faðir | faðirinum | fedrum | fedrunum |
Genitive | faðirs | faðirsins | fedra | fedranna |
Anagrams edit
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse faðir (“father”), from Proto-Germanic *fadēr, from Proto-Indo-European *ph₂tḗr. Cognate with English father, German Vater, German Low German Vader, Voder, Vadder, Faroese faðir, Norwegian Bokmål far, fader, Norwegian Nynorsk far, fader, Danish far, fader, Swedish far, fader.
Pronunciation edit
Noun edit
faðir m (genitive singular föður, nominative plural feður)
- (higher register) father
- Judges 2:19
- En er dómarinn andaðist, breyttu þeir að nýju verr en feður þeirra, með því að elta aðra guði til þess að þjóna þeim og falla fram fyrir þeim. Þeir létu eigi af gjörðum sínum né þrjóskubreytni sinni.
- But when the judge died, the people returned to ways even more corrupt than those of their ancestors, following other gods and serving and worshiping them. They refused to give up their evil practices and stubborn ways.
- En er dómarinn andaðist, breyttu þeir að nýju verr en feður þeirra, með því að elta aðra guði til þess að þjóna þeim og falla fram fyrir þeim. Þeir létu eigi af gjörðum sínum né þrjóskubreytni sinni.
- Ég lít upp til föður míns.
- I look up to my father.
- Hvað heitir faðir þinn aftur?
- What's your father's name again?
- Judges 2:19
Declension edit
The nonstandard indefinite genitive singular föðurs is sometimes used.
Synonyms edit
Derived terms edit
Anagrams edit
Old Norse edit
Alternative forms edit
- ᚠᛅᚦᛁᛦ (faþiʀ)
Etymology edit
From Proto-Germanic *fadēr (“father”), from Proto-Indo-European *ph₂tḗr (“father”). Cognate with Old English fæder, Old Frisian feder, Old Saxon fadar, Old High German fater, Gothic 𐍆𐌰𐌳𐌰𐍂 (fadar).
Pronunciation edit
Noun edit
faðir m (genitive fǫður, plural feðr)
- father
- c. 1230, Snorri Sturluson, “Haraldz saga ins hárfagra [Saga of Harald Fairhair]”, in Finnur Jónsson, editor, Heimskringla, Copenhagen: G. E. C. Gads forlag, published 1911 (1925):
- Haraldr tók konungdom eptir fǫður sinn.
- Harald took the kingdom after his father.
- 10th c. inscription on the Runestone of Harald Bluetooth, one of the Jelling stones.
- ᚼᛅᚱᛅᛚᛏᚱ ᛬ ᚴᚢᚾᚢᚴᛦ ᛬ ᛒᛅᚦ ᛬ ᚴᛅᚢᚱᚢᛅ / ᚴᚢᛒᛚ ᛬ ᚦᛅᚢᛋᛁ ᛬ ᛅᚠᛏ ᛬ ᚴᚢᚱᛘ ᚠᛅᚦᚢᚱ ᛋᛁᚾ
- haraltr : kunukR : baþ : kaurua / kubl : þausi : aft : kurm faþur sin
- King Haraldr ordered this monument made in memory of Gormr, his father.