gekscheren
Dutch edit
Etymology edit
From gek (“a crazy person”) + scheren (“to mock”).
Pronunciation edit
Verb edit
gekscheren
- (intransitive) to jest, poke fun
- (intransitive) to make fun, do something silly
Inflection edit
| Inflection of gekscheren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gekscheren | |||
| past singular | gekscheerde | |||
| past participle | gegekscheerd | |||
| infinitive | gekscheren | |||
| gerund | gekscheren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gekscheer | gekscheerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | gekscheert | gekscheerde | ||
| 2nd person sing. (u) | gekscheert | gekscheerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | gekscheert | gekscheerde | ||
| 3rd person singular | gekscheert | gekscheerde | ||
| plural | gekscheren | gekscheerden | ||
| subjunctive sing.1 | gekschere | gekscheerde | ||
| subjunctive plur.1 | gekscheren | gekscheerden | ||
| imperative sing. | gekscheer | |||
| imperative plur.1 | gekscheert | |||
| participles | gekscherend | gegekscheerd | ||
| 1) Archaic. | ||||