gewennen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch gewennen, from Old Dutch *gewennen. Equivalent to ge- +‎ wennen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈʋɛnə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧wen‧nen
• Rhymes: -ɛnən

Verb

gewennen

1. (ergative) to (make) feel comfortable, to (make) get used to

Inflection

Conjugation of gewennen (weak, prefixed)
infinitive	gewennen
past singular	gewende
past participle	gewend
infinitive	gewennen
gerund	gewennen n
	present tense	past tense
1st person singular	gewen	gewende
2nd person sing. (jij)	gewent, gewen2	gewende
2nd person sing. (u)	gewent	gewende
2nd person sing. (gij)	gewent	gewende
3rd person singular	gewent	gewende
plural	gewennen	gewenden
subjunctive sing.1	gewenne	gewende
subjunctive plur.1	gewennen	gewenden
imperative sing.	gewen
imperative plur.1	gewent
participles	gewennend	gewend
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• gewenning

Descendants

• Negerhollands: gewen, gwen
• → Sranan Tongo: gwenti