groeien

Dutch

Etymology

From Middle Dutch groeyen, from Old Dutch gruoien, from Proto-Germanic *grōaną, from Proto-Indo-European *gʰreh₁- (“to grow, become green”). Cognate with English grow.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣrui̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: groei‧en
• Rhymes: -ui̯ən

Verb

groeien

1. (intransitive) to grow physically.
2. (intransitive) to increase.

Inflection

Conjugation of groeien (weak)
infinitive	groeien
past singular	groeide
past participle	gegroeid
infinitive	groeien
gerund	groeien n
	present tense	past tense
1st person singular	groei	groeide
2nd person sing. (jij)	groeit, groei2	groeide
2nd person sing. (u)	groeit	groeide
2nd person sing. (gij)	groeit	groeide
3rd person singular	groeit	groeide
plural	groeien	groeiden
subjunctive sing.1	groeie	groeide
subjunctive plur.1	groeien	groeiden
imperative sing.	groei
imperative plur.1	groeit
participles	groeiend	gegroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aangroeien
• begroeien
• groeiland
• groeispurt
• groeiwijze
• ontgroeien
• opgroeien
• vergroeien

 

Descendants

• Afrikaans: groei
• Berbice Creole Dutch: grui
• Negerhollands: groei, goerri, guri, gurri, gruj