Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From in- +‎ partiō (share).

Pronunciation edit

Verb edit

impertiō (present infinitive impertīre, perfect active impertīvī or impertiī, supine impertītum); fourth conjugation

  1. to bestow, impart, entrust
    Synonyms: dēlēgō, dēsignō, dēmandō, assignō, mandō, tribuō, īnstituō, elēgō, lēgō, appōnō, prōdō, cōnsociō, ōrdinō, distribuō, attribuō, discrībō, committō, dēferō, largior, addīcō
  2. to share
    Synonyms: partiō, cōnsociō, discrībō, tribuō, participō, compartior
  3. to communicate
  4. to make one a sharer or partaker in any thing
    Synonym: implicō

Conjugation edit

   Conjugation of impertiō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present impertiō impertīs impertit impertīmus impertītis impertiunt
imperfect impertiēbam impertiēbās impertiēbat impertiēbāmus impertiēbātis impertiēbant
future impertiam impertiēs impertiet impertiēmus impertiētis impertient
perfect impertīvī,
impertiī
impertīvistī,
impertiistī
impertīvit,
impertiit
impertīvimus,
impertiimus
impertīvistis,
impertiistis
impertīvērunt,
impertīvēre,
impertiērunt,
impertiēre
pluperfect impertīveram,
impertieram
impertīverās,
impertierās
impertīverat,
impertierat
impertīverāmus,
impertierāmus
impertīverātis,
impertierātis
impertīverant,
impertierant
future perfect impertīverō,
impertierō
impertīveris,
impertieris
impertīverit,
impertierit
impertīverimus,
impertierimus
impertīveritis,
impertieritis
impertīverint,
impertierint
passive present impertior impertīris,
impertīre
impertītur impertīmur impertīminī impertiuntur
imperfect impertiēbar impertiēbāris,
impertiēbāre
impertiēbātur impertiēbāmur impertiēbāminī impertiēbantur
future impertiar impertiēris,
impertiēre
impertiētur impertiēmur impertiēminī impertientur
perfect impertītus + present active indicative of sum
pluperfect impertītus + imperfect active indicative of sum
future perfect impertītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present impertiam impertiās impertiat impertiāmus impertiātis impertiant
imperfect impertīrem impertīrēs impertīret impertīrēmus impertīrētis impertīrent
perfect impertīverim,
impertierim
impertīverīs,
impertierīs
impertīverit,
impertierit
impertīverīmus,
impertierīmus
impertīverītis,
impertierītis
impertīverint,
impertierint
pluperfect impertīvissem,
impertiissem
impertīvissēs,
impertiissēs
impertīvisset,
impertiisset
impertīvissēmus,
impertiissēmus
impertīvissētis,
impertiissētis
impertīvissent,
impertiissent
passive present impertiar impertiāris,
impertiāre
impertiātur impertiāmur impertiāminī impertiantur
imperfect impertīrer impertīrēris,
impertīrēre
impertīrētur impertīrēmur impertīrēminī impertīrentur
perfect impertītus + present active subjunctive of sum
pluperfect impertītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present impertī impertīte
future impertītō impertītō impertītōte impertiuntō
passive present impertīre impertīminī
future impertītor impertītor impertiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives impertīre impertīvisse,
impertiisse
impertītūrum esse impertīrī impertītum esse impertītum īrī
participles impertiēns impertītūrus impertītus impertiendus,
impertiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
impertiendī impertiendō impertiendum impertiendō impertītum impertītū

References edit

  • impertio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impertio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impertio in Dizionario Latino, Olivetti
  • impertio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to praise, extol, commend a person: laudem tribuere, impertire alicui
    • to greet a person: salutem alicui dicere, impertire, nuntiare
    • to present a person with the freedom of the city: civitatem alicui dare, tribuere, impertire
    • (ambiguous) the usual subjects taught to boys: doctrinae, quibus aetas puerilis impertiri solet (Nep. Att. 1. 2)