consocio

See also: consociò and consócio

ItalianEdit

Etymology 1Edit

From Latin cōnsocius.

NounEdit

consocio m (plural consoci, feminine consocia)

  1. partner, fellow member

Etymology 2Edit

VerbEdit

consocio

  1. first-person singular present indicative of consociare

AnagramsEdit

LatinEdit

EtymologyEdit

From con- +‎ sociō.

PronunciationEdit

VerbEdit

cōnsociō (present infinitive cōnsociāre, perfect active cōnsociāvī, supine cōnsociātum); first conjugation

  1. I make common, share.
    Synonyms: partiō, distribuō, tribuō, participō, discrībō, dīvidō, compartior, impertiō
  2. I associate, join (in), unite, connect.
    Synonyms: colligō, illigō, ligō, cōnserō, coniungō, iungō, iniungō, adalligō, contribuō, contrahō, conciliō
    Antonyms: solvō, absolvō, persolvō, distrahō, dissolvō, rumpō, sēparō
  3. I agree with

ConjugationEdit

   Conjugation of cōnsociō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cōnsociō cōnsociās cōnsociat cōnsociāmus cōnsociātis cōnsociant
imperfect cōnsociābam cōnsociābās cōnsociābat cōnsociābāmus cōnsociābātis cōnsociābant
future cōnsociābō cōnsociābis cōnsociābit cōnsociābimus cōnsociābitis cōnsociābunt
perfect cōnsociāvī cōnsociāvistī cōnsociāvit cōnsociāvimus cōnsociāvistis cōnsociāvērunt,
cōnsociāvēre
pluperfect cōnsociāveram cōnsociāverās cōnsociāverat cōnsociāverāmus cōnsociāverātis cōnsociāverant
future perfect cōnsociāverō cōnsociāveris cōnsociāverit cōnsociāverimus cōnsociāveritis cōnsociāverint
passive present cōnsocior cōnsociāris,
cōnsociāre
cōnsociātur cōnsociāmur cōnsociāminī cōnsociantur
imperfect cōnsociābar cōnsociābāris,
cōnsociābāre
cōnsociābātur cōnsociābāmur cōnsociābāminī cōnsociābantur
future cōnsociābor cōnsociāberis,
cōnsociābere
cōnsociābitur cōnsociābimur cōnsociābiminī cōnsociābuntur
perfect cōnsociātus + present active indicative of sum
pluperfect cōnsociātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cōnsociātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cōnsociem cōnsociēs cōnsociet cōnsociēmus cōnsociētis cōnsocient
imperfect cōnsociārem cōnsociārēs cōnsociāret cōnsociārēmus cōnsociārētis cōnsociārent
perfect cōnsociāverim cōnsociāverīs cōnsociāverit cōnsociāverīmus cōnsociāverītis cōnsociāverint
pluperfect cōnsociāvissem cōnsociāvissēs cōnsociāvisset cōnsociāvissēmus cōnsociāvissētis cōnsociāvissent
passive present cōnsocier cōnsociēris,
cōnsociēre
cōnsociētur cōnsociēmur cōnsociēminī cōnsocientur
imperfect cōnsociārer cōnsociārēris,
cōnsociārēre
cōnsociārētur cōnsociārēmur cōnsociārēminī cōnsociārentur
perfect cōnsociātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cōnsociātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cōnsociā cōnsociāte
future cōnsociātō cōnsociātō cōnsociātōte cōnsociantō
passive present cōnsociāre cōnsociāminī
future cōnsociātor cōnsociātor cōnsociantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cōnsociāre cōnsociāvisse cōnsociātūrum esse cōnsociārī cōnsociātum esse cōnsociātum īrī
participles cōnsociāns cōnsociātūrus cōnsociātus cōnsociandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cōnsociandī cōnsociandō cōnsociandum cōnsociandō cōnsociātum cōnsociātū

DescendantsEdit

  • Italian: consociare
  • Portuguese: consociar

ReferencesEdit

  • consocio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • consocio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • consocio in Dizionario Latino, Olivetti
  • consocio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette

SpanishEdit

NounEdit

consocio m (plural consocios, feminine consocia, feminine plural consocias)

  1. fellow member

Further readingEdit