kaim

English

Noun

kaim

1. Mitragyna parvifolia, a tree of the madder family, found in India.

Estonian

Etymology

Borrowed from a Baltic language, compare Lithuanian kaimas. and Latvian ciems. Cognate to Finnish kaima.

Noun

kaim (genitive kaimu, partitive kaimu)

1. (dated) relative, tribesman, companion

Declension

Declension of kaim (ÕS type 22e/riik, length gradation)
		singular	plural
nominative		kaim	kaimud
accusative	nom.
	gen.	kaimu
genitive			kaimude
partitive		kaimu	kaime kaimusid
illative		kaimu kaimusse	kaimudesse kaimesse
inessive		kaimus	kaimudes kaimes
elative		kaimust	kaimudest kaimest
allative		kaimule	kaimudele kaimele
adessive		kaimul	kaimudel kaimel
ablative		kaimult	kaimudelt kaimelt
translative		kaimuks	kaimudeks kaimeks
terminative		kaimuni	kaimudeni
essive		kaimuna	kaimudena
abessive		kaimuta	kaimudeta
comitative		kaimuga	kaimudega

Derived terms

• nimekaim

Livonian

Alternative forms

• (Courland) kaimõ

Verb

kaim

1. send

Turkish

Alternative forms

• kayım

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قائم (ḳaʾim, ḳayım, “that stands erect, perpendicular, rectangular, that exists permanently, especially God, the Existing One, that persists”), from Arabic قَائِم (qāʔim), active participle of قَامَ (qāma, “to stand up (to rise from lying or sitting position), to get up”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːˈim/
• Hyphenation: ka‧im

Adjective

kaim

1. (dated) That which replaces something else.
2. (dated) That which stands erect, that which exists.
3. (dated, Islam) That which is eternal; God.

Declension

predicative forms of kaim

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	kaimim	kaim miyim?	kaim değilim	kaim değil miyim?
sen (you are)	kaimsin	kaim misin?	kaim değilsin	kaim değil misin?
o (he/she/it is)	kaim / kaimdir	kaim mi?	kaim değil	kaim değil mi?
biz (we are)	kaimiz	kaim miyiz?	kaim değiliz	kaim değil miyiz?
siz (you are)	kaimsiniz	kaim misiniz?	kaim değilsiniz	kaim değil misiniz?
onlar (they are)	kaim(ler)	kaim(ler) mi?	kaim değil(ler)	kaim değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kaimdim	kaim miydim?	kaim değildim	kaim değil miydim?
sen (you were)	kaimdin	kaim miydin?	kaim değildin	kaim değil miydin?
o (he/she/it was)	kaimdi	kaim miydi?	kaim değildi	kaim değil miydi?
biz (we were)	kaimdik	kaim miydik?	kaim değildik	kaim değil miydik?
siz (you were)	kaimdiniz	kaim miydiniz?	kaim değildiniz	kaim değil miydiniz?
onlar (they were)	kaimdiler	kaim miydiler?	kaim değildi(ler) / değillerdi	kaim değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kaimmişim	kaim miymişim?	kaim değilmişim	kaim değil miymişim?
sen (you were)	kaimmişsin	kaim miymişsin?	kaim değilmişsin	kaim değil miymişsin?
o (he/she/it was)	kaimmiş	kaim miymiş?	kaim değilmiş	kaim değil miymiş?
biz (we were)	kaimmişiz	kaim miymişiz?	kaim değilmişiz	kaim değil miymişiz?
siz (you were)	kaimmişsiniz	kaim miymişsiniz?	kaim değilmişsiniz	kaim değil miymişsiniz?
onlar (they were)	kaimmişler	kaim miymişler?	kaim değilmiş(ler) / değillermiş	kaim değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	kaimsem	kaim miysem?	kaim değilsem	kaim değil miysem?
sen (if you)	kaimsen	kaim miysen?	kaim değilsen	kaim değil miysen?
o (if he/she/it)	kaimse	kaim miyse?	kaim değilse	kaim değil miyse?
biz (if we)	kaimsek	kaim miysek?	kaim değilsek	kaim değil miysek?
siz (if you)	kaimseniz	kaim miyseniz?	kaim değilseniz	kaim değil miyseniz?
onlar (if they)	kaimseler	kaim miyseler?	kaim değilseler / değillerse	kaim değil miyseler?

Derived terms

• kaim olmak

 

Related terms

• ikamet
• istikamet
• kaime
• kamet
• kavim
• kaymakam
• kayme
• kayyum
• kıvam
• kıyam
• kıyamet
• kıymet
• makam
• mukavemet
• takvim

 

Further reading

• “kaim”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kaim”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2339