legeren

Dutch

Etymology 1

From German legieren, from Italian legare.

Pronunciation

• IPA^(key): /ləˈɣeːrə(n)/, [ləɣɪːrə(n)]

• Audio:

  (file)

Verb

legeren

1. to alloy

   Het is belangrijk om de metalen zorgvuldig te legeren om de gewenste eigenschappen van de legering te verkrijgen.

   It is important to carefully alloy the metals to obtain the desired properties of the alloy.

   De technicus zal de metalen legeren om een sterker en duurzamer materiaal te creëren.

   The technician will alloy the metals to create a stronger and more durable material.

Inflection

Conjugation of legeren (weak)
infinitive	legeren
past singular	legeerde
past participle	gelegeerd
infinitive	legeren
gerund	legeren n
	present tense	past tense
1st person singular	legeer	legeerde
2nd person sing. (jij)	legeert	legeerde
2nd person sing. (u)	legeert	legeerde
2nd person sing. (gij)	legeert	legeerde
3rd person singular	legeert	legeerde
plural	legeren	legeerden
subjunctive sing.1	legere	legeerde
subjunctive plur.1	legeren	legeerden
imperative sing.	legeer
imperative plur.1	legeert
participles	legerend	gelegeerd
1) Archaic.

Related terms

• legering

Etymology 2

From leger.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈleːɣərə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

legeren

1. to encamp, to base

   Het leger zal zich in het bos legeren tijdens hun trainingsoefening.

   The army will encamp in the forest during their training exercise.

   De troepen zullen zich aan de rand van het dorp legeren om de veiligheid te waarborgen.

   The troops will base themselves on the outskirts of the village to ensure security.

Inflection

Conjugation of legeren (weak)
infinitive	legeren
past singular	legerde
past participle	gelegerd
infinitive	legeren
gerund	legeren n
	present tense	past tense
1st person singular	leger	legerde
2nd person sing. (jij)	legert	legerde
2nd person sing. (u)	legert	legerde
2nd person sing. (gij)	legert	legerde
3rd person singular	legert	legerde
plural	legeren	legerden
subjunctive sing.1	legere	legerde
subjunctive plur.1	legeren	legerden
imperative sing.	leger
imperative plur.1	legert
participles	legerend	gelegerd
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: leër

Anagrams

• leg neer, neerleg, regelen

German

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

legeren

1. inflection of leger:
   1. strong genitive masculine/neuter singular
   2. weak/mixed genitive/dative all-gender singular
   3. strong/weak/mixed accusative masculine singular
   4. strong dative plural
   5. weak/mixed all-case plural