losslaan

Dutch

Etymology

From los +‎ slaan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɔslaːn/

• Audio:

  (file)

Verb

losslaan

1. to knock open, to knock loose
2. to ram

Conjugation

Conjugation of losslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	losslaan
past singular	sloeg los
past participle	losgeslagen
infinitive	losslaan
gerund	losslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla los	sloeg los	lossla	lossloeg
2nd person sing. (jij)	slaat los, sla los2	sloeg los	losslaat	lossloeg
2nd person sing. (u)	slaat los	sloeg los	losslaat	lossloeg
2nd person sing. (gij)	slaat los	sloegt los	losslaat	lossloegt
3rd person singular	slaat los	sloeg los	losslaat	lossloeg
plural	slaan los	sloegen los	losslaan	lossloegen
subjunctive sing.1	sla los	sloege los	lossla	lossloege
subjunctive plur.1	slaan los	sloegen los	losslaan	lossloegen
imperative sing.	sla los
imperative plur.1	slaat los
participles	losslaand	losgeslagen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Afrikaans: losslaan