mahnit

Albanian

Etymology

Ultimately from Proto-Slavic *maxnǫti (“to shake, move”), *maxati. Compare Serbo-Croatian máhnuti (“to wave”), máhati.

Pronunciation

• IPA^(key): [mahˈnit]

Verb

mahnit (aorist mahnita, participle mahnitur)

1. to amaze, surprise, astonish

Conjugation

Standard Albanian conjugation of mahnit (active voice)

• Show compound tenses:  

		participle		mahnitur
		gerund		duke mahnitur
		infinitive		për të mahnitur
singular			plural
1st pers.	2nd pers.	3rd pers.	1st pers.	2nd pers.	3rd pers.
indicative	present	mahnit	mahnit	mahnit	mahnitim	mahnitni	mahnitin
	imperfect	mahnitja	mahnitje	mahnitiste	mahnitnim	mahnitnit	mahnitnin
	aorist	mahnita	mahnite	mahniti	mahnitëm	mahnitët	mahnitën
perfect	kam mahnitur	ke mahnitur	ka mahnitur	kemi mahnitur	keni mahnitur	kanë mahnitur
past perfect	kisha mahnitur	kishe mahnitur	kishte mahnitur	kishim mahnitur	kishit mahnitur	kishin mahnitur
aorist II	pata mahnitur	pate mahnitur	pati mahnitur	patëm mahnitur	patët mahnitur	patën mahnitur
future1	do të mahnit	do të mahnitësh	do të mahnitë	do të mahnitim	do të mahnitni	do të mahnitin
future perfect2	do të kem mahnitur	do të kesh mahnitur	do të ketë mahnitur	do të kemi mahnitur	do të keni mahnitur	do të kenë mahnitur
subjunctive	present	të mahnit	të mahnitësh	të mahnitë	të mahnitim	të mahnitni	të mahnitin
imperfect	të mahnitja	të mahnitje	të mahnitiste	të mahnitnim	të mahnitnit	të mahnitnin
perfect	të kem mahnitur	të kesh mahnitur	të ketë mahnitur	të kemi mahnitur	të keni mahnitur	të kenë mahnitur
past perfect	të kisha mahnitur	të kishe mahnitur	të kishte mahnitur	të kishim mahnitur	të kishit mahnitur	të kishin mahnitur
conditional1, 2	imperfect	do të mahnitja	do të mahnitje	do të mahnitiste	do të mahnitnim	do të mahnitnit	do të mahnitnin
	past perfect	do të kisha mahnitur	do të kishe mahnitur	do të kishte mahnitur	do të kishim mahnitur	do të kishit mahnitur	do të kishin mahnitur
optative	present	mahnitsha	mahnitsh	mahnittë	mahnitshim	mahnitshit	mahnitshin
perfect	paça mahnitur	paç mahnitur	pastë mahnitur	paçim mahnitur	paçit mahnitur	paçin mahnitur
admirative	present	mahnitkam	mahnitke	mahnitka	mahnitkemi	mahnitkeni	mahnitkan
	imperfect	mahnitkësha	mahnitkëshe	mahnitkësh	mahnitkëshim	mahnitkëshit	mahnitkëshin
perfect	paskam mahnitur	paske mahnitur	paska mahnitur	paskemi mahnitur	paskeni mahnitur	paskan mahnitur
past perfect	paskësha mahnitur	paskëshe mahnitur	paskësh mahnitur	paskëshim mahnitur	paskëshit mahnitur	paskëshin mahnitur
imperative	present	—	mahnit	—	—	mahnitni	—
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Synonyms

• habit, çudit, mërej

Further reading

• “mahnit”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006
• FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎^[1], 1980

Serbo-Croatian

Etymology

Uncertain. A derivation has been suggested from Ottoman Turkish معند (muʼannit) (ultimately active participle of form II from the Arabic root ع ن د (ʕ-n-d)), or less likely from Greek μάνητα (mánita, “madness”), both of which, however, would leave the h in the word unexplained. To supply this deficiency, influence from native máhati (“to wave”), mȃh (“swing, wave, sweep”) has been proposed.

Pronunciation

• IPA^(key): /mǎxnit/
• Hyphenation: mah‧nit

Adjective

màhnit (Cyrillic spelling ма̀хнит)

1. frantic, crazed, frenzied, raging [15th century]
2. crazy in general, mad, insane
3. foolhardy, crazily brave
4. (+ za) crazy for something or someone; enthusiastic about, desirous for, or in love with to an extreme degree
5. (of dogs) rabid, afflicted with rabies

Alternative forms

• mànit (colloquial)

References

• “mahnit”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
• Pero Budmani, Tomislav Maretić, editor (1904–1910), “màhnit”, in Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika‎^[2] (in Serbo-Croatian), volume 6, Zagreb: JAZU, page 377