minti
See also: minți
Aromanian edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Latin mentem, accusative singular of mēns, from Proto-Indo-European *méntis. Compare Romanian minte.
Noun edit
minti f (plural mintsã or mints, definite articulation mintea or mintia)
Derived terms edit
Derived terms
Chickasaw edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Muskogean *ominti.
Verb edit
minti
- To come
Descendants edit
- Mobilian: mĩti
Hausa edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
mintī̀ f (plural mintōcī, possessed form mintìn)
- minute (unit of time)
Etymology 2 edit
Noun edit
mintī̀ f (possessed form mintìn)
Italian edit
Participle edit
minti m pl
Lithuanian edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Proto-Balto-Slavic *mínˀtei,[1] from Proto-Indo-European *men- (“to rumple”). Cognate with Latvian mīt[1] and Russian мять (mjatʹ, “to crumple; to knead”).[1]
Verb edit
mìnti (third-person present tense mìna, third-person past tense mýnė) [2]
- (transitive) to trample
Conjugation edit
Conjugation of minti
singular (vienaskaita) |
plural (daugiskaita) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) |
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) | |||
aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
indicative (tiesioginė nuosaka) |
present (esamasis laikas) |
minu | mini | mina | miname, minam |
minate, minat |
mina | |
past (būtasis kartinis laikas) |
myniau | mynei | mynė | mynėme, mynėm |
mynėte, mynėt |
mynė | ||
past frequentative (būtasis dažninis laikas) |
mindavau | mindavai | mindavo | mindavome, mindavom |
mindavote, mindavot |
mindavo | ||
future (būsimasis laikas) |
minsiu | minsi | mins | minsime, minsim |
minsite, minsit |
mins | ||
subjunctive (tariamoji nuosaka) |
minčiau | mintum | mintų | mintumėme, mintumėm, mintume |
mintumėte, mintumėt |
mintų | ||
imperative (liepiamoji nuosaka) |
— | mink, minki |
temina | minkime, minkim |
minkite, minkit |
temina |
Participles of minti
Adjectival (dalyviai) | |||
---|---|---|---|
active | passive | ||
present | minąs, minantis | minamas | |
past | mynęs | mintas | |
past frequentative | mindavęs | — | |
future | minsiąs, minsiantis | minsimas | |
participle of necessity | — | mintinas | |
Adverbial | |||
special (pusdalyvis) | mindamas | ||
half-participle (padalyviai) |
present | minant | |
past | mynus | ||
past frequentative | mindavus | ||
future | minsiant | ||
manner of action (būdinys) | minte, mintinai |
Derived terms edit
verbs with prefixes
Participle edit
mintì m (past passive)
Etymology 2 edit
Verb edit
miñti (third-person present tense mẽna, third-person past tense mìnė) [3]
- to remember
- (transitive) to solve
- (transitive) to name
Conjugation edit
Conjugation of minti
singular (vienaskaita) |
plural (daugiskaita) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) |
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) | |||
aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
indicative (tiesioginė nuosaka) |
present (esamasis laikas) |
menu | meni | mena | mename, menam |
menate, menat |
mena | |
past (būtasis kartinis laikas) |
miniau | minei | minė | minėme, minėm |
minėte, minėt |
minė | ||
past frequentative (būtasis dažninis laikas) |
mindavau | mindavai | mindavo | mindavome, mindavom |
mindavote, mindavot |
mindavo | ||
future (būsimasis laikas) |
minsiu | minsi | mins | minsime, minsim |
minsite, minsit |
mins | ||
subjunctive (tariamoji nuosaka) |
minčiau | mintum | mintų | mintumėme, mintumėm, mintume |
mintumėte, mintumėt |
mintų | ||
imperative (liepiamoji nuosaka) |
— | mink, minki |
temena | minkime, minkim |
minkite, minkit |
temena |
Participles of minti
Adjectival (dalyviai) | |||
---|---|---|---|
active | passive | ||
present | menąs, menantis | menamas | |
past | minęs | mintas | |
past frequentative | mindavęs | — | |
future | minsiąs, minsiantis | minsimas | |
participle of necessity | — | mintinas | |
Adverbial | |||
special (pusdalyvis) | mindamas | ||
half-participle (padalyviai) |
present | menant | |
past | minus | ||
past frequentative | mindavus | ||
future | minsiant | ||
manner of action (būdinys) | minte, mintinai |
Synonyms edit
Derived terms edit
verbs with prefixes
- at-minti
- (reflexive) at-si-minti
- į-minti
- (reflexive) į-si-minti
- pra-minti
- pri-minti
- (reflexive) pri-si-minti
- už-minti
- (reflexive) už-si-minti
Related terms edit
- (noun) mintis f
See also edit
Participle edit
mintì m (past passive)
References edit
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, pages 315-316 →ISBN
- ^ “mìnti” in Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 “miñti” in Balčikonis, op. cit.