misverstaan

Dutch

Etymology

From mis- (“mis-”) +‎ verstaan (“understand”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mɪsvɛrˈstaːn/, /mɪsvərˈstaːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mis‧ver‧staan
• Rhymes: -aːn

Verb

misverstaan

1. to misunderstand (language, words; hear incorrectly)
2. to misunderstand, misapprehend (an idea)

Inflection

Conjugation of misverstaan (strong class 6, irregular, prefixed, separable)
infinitive	misverstaan
past singular	verstond mis
past participle	misverstaan
infinitive	misverstaan
gerund	misverstaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	versta mis	verstond mis	misversta	misverstond
2nd person sing. (jij)	verstaat mis, versta mis2	verstond mis	misverstaat	misverstond
2nd person sing. (u)	verstaat mis	verstond mis	misverstaat	misverstond
2nd person sing. (gij)	verstaat mis	verstondt mis	misverstaat	misverstondt
3rd person singular	verstaat mis	verstond mis	misverstaat	misverstond
plural	verstaan mis	verstonden mis	misverstaan	misverstonden
subjunctive sing.1	versta mis	verstonde mis	misversta	misverstonde
subjunctive plur.1	verstaan mis	verstonden mis	misverstaan	misverstonden
imperative sing.	versta mis
imperative plur.1	verstaat mis
participles	misverstaand	misverstaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• misvatten

Derived terms

• misverstand ("misunderstanding")