Finnish edit

Etymology edit

munia +‎ -ttaa

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈmunitːɑːˣ/, [ˈmunit̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -unitːɑː
  • Syllabification(key): mu‧nit‧taa

Verb edit

munittaa

  1. (transitive) to make lay eggs, to hatch

Conjugation edit

Inflection of munittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. munitan en munita 1st sing. olen munittanut en ole munittanut
2nd sing. munitat et munita 2nd sing. olet munittanut et ole munittanut
3rd sing. munittaa ei munita 3rd sing. on munittanut ei ole munittanut
1st plur. munitamme emme munita 1st plur. olemme munittaneet emme ole munittaneet
2nd plur. munitatte ette munita 2nd plur. olette munittaneet ette ole munittaneet
3rd plur. munittavat eivät munita 3rd plur. ovat munittaneet eivät ole munittaneet
passive munitetaan ei muniteta passive on munitettu ei ole munitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. munitin en munittanut 1st sing. olin munittanut en ollut munittanut
2nd sing. munitit et munittanut 2nd sing. olit munittanut et ollut munittanut
3rd sing. munitti ei munittanut 3rd sing. oli munittanut ei ollut munittanut
1st plur. munitimme emme munittaneet 1st plur. olimme munittaneet emme olleet munittaneet
2nd plur. munititte ette munittaneet 2nd plur. olitte munittaneet ette olleet munittaneet
3rd plur. munittivat eivät munittaneet 3rd plur. olivat munittaneet eivät olleet munittaneet
passive munitettiin ei munitettu passive oli munitettu ei ollut munitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. munittaisin en munittaisi 1st sing. olisin munittanut en olisi munittanut
2nd sing. munittaisit et munittaisi 2nd sing. olisit munittanut et olisi munittanut
3rd sing. munittaisi ei munittaisi 3rd sing. olisi munittanut ei olisi munittanut
1st plur. munittaisimme emme munittaisi 1st plur. olisimme munittaneet emme olisi munittaneet
2nd plur. munittaisitte ette munittaisi 2nd plur. olisitte munittaneet ette olisi munittaneet
3rd plur. munittaisivat eivät munittaisi 3rd plur. olisivat munittaneet eivät olisi munittaneet
passive munitettaisiin ei munitettaisi passive olisi munitettu ei olisi munitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. munita älä munita 2nd sing.
3rd sing. munittakoon älköön munittako 3rd sing. olkoon munittanut älköön olko munittanut
1st plur. munittakaamme älkäämme munittako 1st plur.
2nd plur. munittakaa älkää munittako 2nd plur.
3rd plur. munittakoot älkööt munittako 3rd plur. olkoot munittaneet älkööt olko munittaneet
passive munitettakoon älköön munitettako passive olkoon munitettu älköön olko munitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. munittanen en munittane 1st sing. lienen munittanut en liene munittanut
2nd sing. munittanet et munittane 2nd sing. lienet munittanut et liene munittanut
3rd sing. munittanee ei munittane 3rd sing. lienee munittanut ei liene munittanut
1st plur. munittanemme emme munittane 1st plur. lienemme munittaneet emme liene munittaneet
2nd plur. munittanette ette munittane 2nd plur. lienette munittaneet ette liene munittaneet
3rd plur. munittanevat eivät munittane 3rd plur. lienevät munittaneet eivät liene munittaneet
passive munitettaneen ei munitettane passive lienee munitettu ei liene munitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st munittaa present munittava munitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st munittaakseni munittaaksemme
2nd munittaaksesi munittaaksenne
3rd munittaakseen
munittaaksensa
past munittanut munitettu
2nd inessive2 munittaessa munitettaessa agent3 munittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st munittaessani munittaessamme
2nd munittaessasi munittaessanne
3rd munittaessaan
munittaessansa
negative munittamaton
instructive munittaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form munittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive munittamassa
elative munittamasta
illative munittamaan
adessive munittamalla
abessive munittamatta
instructive munittaman munitettaman
4th4 verbal noun munittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st munittamaisillani munittamaisillamme
2nd munittamaisillasi munittamaisillanne
3rd munittamaisillaan
munittamaisillansa

Derived terms edit

Further reading edit

Ingrian edit

Etymology edit

From munnia (to lay eggs) +‎ -ttaa.

Pronunciation edit

Verb edit

munittaa

  1. (transitive) to make lay eggs
  2. (transitive) to persuade through any means (e.g. by lying, cheating, bragging)

Conjugation edit

Conjugation of munittaa (type 2/kirjuttaa, tt-t gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular munitan en munita 1st singular oon munittant, oon munittanut en oo munittant, en oo munittanut
2nd singular munitat et munita 2nd singular oot munittant, oot munittanut et oo munittant, et oo munittanut
3rd singular munittaa ei munita 3rd singular ono munittant, ono munittanut ei oo munittant, ei oo munittanut
1st plural munitamma emmä munita 1st plural oomma munittanneet emmä oo munittanneet
2nd plural munitatta että munita 2nd plural ootta munittanneet että oo munittanneet
3rd plural munittaat1), munittavat2), munitettaa evät munita, ei muniteta 3rd plural ovat munittanneet evät oo munittanneet, ei oo munitettu
impersonal munitettaa ei muniteta impersonal ono munitettu ei oo munitettu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular munitin en munittant, en munittanut 1st singular olin munittant, olin munittanut en olt munittant, en olt munittanut
2nd singular munitit et munittant, et munittanut 2nd singular olit munittant, olit munittanut et olt munittant, et olt munittanut
3rd singular munitti ei munittant, ei munittanut 3rd singular oli munittant, oli munittanut ei olt munittant, ei olt munittanut
1st plural munitimma emmä munittanneet 1st plural olimma munittanneet emmä olleet munittanneet
2nd plural munititta että munittanneet 2nd plural olitta munittanneet että olleet munittanneet
3rd plural munittiit1), munittivat2), munitettii evät munittanneet, ei munitettu 3rd plural olivat munittanneet evät olleet munittanneet, ei olt munitettu
impersonal munitettii ei munitettu impersonal oli munitettu ei olt munitettu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular munittaisin en munittais 1st singular olisin munittant, olisin munittanut en olis munittant, en olis munittanut
2nd singular munittaisit, munittaist1) et munittais 2nd singular olisit munittant, olisit munittanut et olis munittant, et olis munittanut
3rd singular munittais ei munittais 3rd singular olis munittant, olis munittanut ei olis munittant, ei olis munittanut
1st plural munittaisimma emmä munittais 1st plural olisimma munittanneet emmä olis munittanneet
2nd plural munittaisitta että munittais 2nd plural olisitta munittanneet että olis munittanneet
3rd plural munittaisiit1), munittaisivat2), munitettais evät munittais, ei munitettais 3rd plural olisivat munittanneet evät olis munittanneet, ei olis munitettu
impersonal munitettais ei munitettais impersonal olis munitettu ei olis munitettu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular munita elä munita 2nd singular oo munittant, oo munittanut elä oo munittant, elä oo munittanut
3rd singular munittakkoo elköö munittako 3rd singular olkoo munittant, olkoo munittanut elköö olko munittant, elköö olko munittanut
1st plural 1st plural
2nd plural munittakkaa elkää munittako 2nd plural olkaa munittanneet elkää olko munittanneet
3rd plural munittakkoot elkööt munittako, elköö munitettako 3rd plural olkoot munittanneet elkööt olko munittanneet, elköö olko munitettu
impersonal munitettakoo elköö munitettako impersonal olkoo munitettu elköö olko munitettu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular munittanen en munittane
2nd singular munittanet et munittane
3rd singular munittannoo ei munittane
1st plural munittanemma emmä munittane
2nd plural munittanetta että munittane
3rd plural munittannoot evät munittane, ei munitettane
impersonal munitettanoo ei munitettane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st munittaa present munittava munitettava
2nd inessive munittaes past munittant, munittanut munitettu
instructive munittaen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (munittakkaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative munittammaa
inessive munittamas
elative munittamast
abessive munittamata
4th nominative munittamiin
partitive munittamista, munittamist

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 318