nacząć

Old Polish

nacząć pf

to begin, to commence, to start
Synonym: zacząć
- Legenda o św. Dorocie, page 170:
  Nacząl s ngø... *mulwiczi
  [Naczął s nią... mułwici]

Bańkowski, Andrzej (2000) “nacząć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nacząć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

nacząć pf (imperfective naczynać)

Conjugation of nacząć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nacząć
future tense	1^st	nacznę			naczniemy
	2^nd	naczniesz			naczniecie
	3^rd	nacznie			naczną
	impersonal	nacznie się
past tense	1^st	nacząłem, -(e)m naczął	naczęłam, -(e)m naczęła	naczęłom, -(e)m naczęło	naczęliśmy, -(e)śmy naczęli	naczęłyśmy, -(e)śmy naczęły
	2^nd	nacząłeś, -(e)ś naczął	naczęłaś, -(e)ś naczęła	naczęłoś, -(e)ś naczęło	naczęliście, -(e)ście naczęli	naczęłyście, -(e)ście naczęły
	3^rd	naczął	naczęła	naczęło	naczęli	naczęły
	impersonal	naczęto
conditional	1^st	nacząłbym, bym naczął	naczęłabym, bym naczęła	naczęłobym, bym naczęło	naczęlibyśmy, byśmy naczęli	naczęłybyśmy, byśmy naczęły
	2^nd	nacząłbyś, byś naczął	naczęłabyś, byś naczęła	naczęłobyś, byś naczęło	naczęlibyście, byście naczęli	naczęłybyście, byście naczęły
	3^rd	nacząłby, by naczął	naczęłaby, by naczęła	naczęłoby, by naczęło	naczęliby, by naczęli	naczęłyby, by naczęły
	impersonal	naczęto by
imperative	1^st	niech nacznę			nacznijmy
	2^nd	nacznij			nacznijcie
	3^rd	niech nacznie			niech naczną
passive adjectival participle		naczęty	naczęta	naczęte	naczęci	naczęte
anterior adverbial participle		nacząwszy
verbal noun		naczęcie