See also: zacząc

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *začęti. First attested in c. 1500.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/

Verb

edit

zacząć pf (imperfective zaczynać)

  1. (attested in Greater Poland) to start, to begin
    • 1979 [c. 1500], Ladislas of Gielniów, “Rzepka Wojciech R. Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione”, in Wiesław Wydra, editor, Studia Polonistyczne, volume 6, numbers 167-201, Gniezno, page 175:
      Syn mathuchny swey duszą wszyal a szlothkye pyenye yest *zaczchąl
      [Syn matuchny swej duszę wziął a słodkie pienie jest zacz[ch]ął]
      The mother's son took his soul and the sweet singing has begun.
edit
noun

Descendants

edit
  • Polish: zacząć
  • Silesian: zaczōńć

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “zacząć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zacząć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish zacząć.

Pronunciation

edit
 
  • IPA(key): /ˈza.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio 1; zacząć:(file)
  • Audio 2; zacząć się:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧cząć

Verb

edit

zacząć pf (imperfective zaczynać)

  1. (transitive) to start, to begin (to do something previously not done) [with infinitive ‘to do what’]
    Synonyms: jąć, rozpocząć, wszcząć
  2. (transitive) to start (to enter the first stages of something) [with infinitive ‘to do what’]
    Synonym: rozpocząć
  3. (transitive) to begin (to do something as the first of a series of actions) [with instrumental ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’]
    Synonym: rozpocząć
  4. (intransitive) to begin, to start (to take on a particular profession) [with jako (+ nominative) ‘as what’ and w (+ locative) ‘in what field’]
    Synonym: rozpocząć
  5. (transitive) to begin (to open and start using something previously unused)
    Synonyms: napocząć, rozpocząć
  6. (intransitive) to begin (to say something at first and continue speaking afterwards) [with o (+ locative) ‘about what’]
    Synonym: rozpocząć
  7. (intransitive) to begin, to start (to gain a particular ability) [with infinitive ‘to do what’]
    zacząć chodzićto start walking
  8. (intransitive) to start (to be the cause of conflict)
    Ale to on zaczął!But he started it!
  9. (intransitive, obsolete) to enter pregnancy, to become pregnant
    Synonym: zajść w ciążę
  10. (reflexive with się) to start, to begin (of events, etc., to have a beginning; to be initiated)
    Synonym: rozpocząć się
    Antonym: skończyć się
    Spotkanie się zaczęło.The meeting has started.
  11. (reflexive with się) to start, to begin (of places, etc., to have an edge; to be first seen somewhere)
    Synonym: rozpocząć się
    Antonym: skończyć się
  12. (reflexive with się) to start, to begin (of periods, etc., to have the initial phase and continue to last)
    Synonyms: nastać, rozpocząć się
  13. (reflexive with się) to start, to begin (to be the first of a collection of events) [with instrumental ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’; or with z (+ instrumental) ‘with what’]
    Synonym: rozpocząć się

Conjugation

edit
Conjugation of zacząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zacząć
future tense 1st zacznę zaczniemy
2nd zaczniesz zaczniecie
3rd zacznie zaczną
impersonal zacznie się
past tense 1st zacząłem,
-(e)m zaczął
zaczęłam,
-(e)m zaczęła
zaczęłom,
-(e)m zaczęło
zaczęliśmy,
-(e)śmy zaczęli
zaczęłyśmy,
-(e)śmy zaczęły
2nd zacząłeś,
-(e)ś zaczął
zaczęłaś,
-(e)ś zaczęła
zaczęłoś,
-(e)ś zaczęło
zaczęliście,
-(e)ście zaczęli
zaczęłyście,
-(e)ście zaczęły
3rd zaczął zaczęła zaczęło zaczęli zaczęły
impersonal zaczęto
conditional 1st zacząłbym,
bym zaczął
zaczęłabym,
bym zaczęła
zaczęłobym,
bym zaczęło
zaczęlibyśmy,
byśmy zaczęli
zaczęłybyśmy,
byśmy zaczęły
2nd zacząłbyś,
byś zaczął
zaczęłabyś,
byś zaczęła
zaczęłobyś,
byś zaczęło
zaczęlibyście,
byście zaczęli
zaczęłybyście,
byście zaczęły
3rd zacząłby,
by zaczął
zaczęłaby,
by zaczęła
zaczęłoby,
by zaczęło
zaczęliby,
by zaczęli
zaczęłyby,
by zaczęły
impersonal zaczęto by
imperative 1st niech zacznę zacznijmy
2nd zacznij zacznijcie
3rd niech zacznie niech zaczną
passive adjectival participle zaczęty zaczęta zaczęte zaczęci zaczęte
anterior adverbial participle zacząwszy
verbal noun zaczęcie

Derived terms

edit
verbs

Trivia

edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zacząć is one of the most used words in Polish, appearing 33 times in scientific texts, 12 times in news, 14 times in essays, 93 times in fiction, and 48 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 200 times, making it the 274th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

edit
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “zacząć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 729

Further reading

edit