natrząsać
Polish edit
Etymology edit
From na- + trząsać. First attested in 1561.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /naˈtʂɔw̃.sat͡ɕ/
Audio, natrząsać się (file) - Rhymes: -ɔw̃sat͡ɕ
- Syllabification: na‧trzą‧sać
Verb edit
natrząsać impf
- (reflexive with się) to make fun of, to laugh at, to snark [+ z (genitive) = of what]
- Synonyms: kpić, nabijać się, naigrawać się, naśmiewać się, szydzić, śmiać się, wyśmiewać (się)
Verb edit
natrząsać impf (perfective natrząść)
Conjugation edit
References edit
Further reading edit
- natrząsać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- natrząsać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “natrząsać”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “natrząsać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “natrząsać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 189