okroić

Polish

Alternative forms

• obkrajać, obkroić, okrajać

Etymology

From o- +‎ kroić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkrɔ.it͡ɕ/
• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: o‧kro‧ić

Verb

okroić pf (imperfective okrawać)

1. (transitive) to cut the edges of, to pare, to trim
2. (transitive, colloquial) to diminish, to reduce

Conjugation

Conjugation of okroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okroić
future tense	1st	okroję			okroimy
	2nd	okroisz			okroicie
	3rd	okroi			okroją
	impersonal	okroi się
past tense	1st	okroiłem, -(e)m okroił	okroiłam, -(e)m okroiła	okroiłom, -(e)m okroiło	okroiliśmy, -(e)śmy okroili	okroiłyśmy, -(e)śmy okroiły
	2nd	okroiłeś, -(e)ś okroił	okroiłaś, -(e)ś okroiła	okroiłoś, -(e)ś okroiło	okroiliście, -(e)ście okroili	okroiłyście, -(e)ście okroiły
	3rd	okroił	okroiła	okroiło	okroili	okroiły
	impersonal	okrojono
conditional	1st	okroiłbym, bym okroił	okroiłabym, bym okroiła	okroiłobym, bym okroiło	okroilibyśmy, byśmy okroili	okroiłybyśmy, byśmy okroiły
	2nd	okroiłbyś, byś okroił	okroiłabyś, byś okroiła	okroiłobyś, byś okroiło	okroilibyście, byście okroili	okroiłybyście, byście okroiły
	3rd	okroiłby, by okroił	okroiłaby, by okroiła	okroiłoby, by okroiło	okroiliby, by okroili	okroiłyby, by okroiły
	impersonal	okrojono by
imperative	1st	niech okroję			okrójmy
	2nd	okrój			okrójcie
	3rd	niech okroi			niech okroją
passive adjectival participle		okrojony	okrojona	okrojone	okrojeni	okrojone
anterior adverbial participle		okroiwszy
verbal noun		okrojenie

Further reading

• okroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okroić in Polish dictionaries at PWN