Polish

edit

Etymology

edit

From pierdolić +‎ -nąć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pjɛrˈdɔl.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pier‧dol‧nąć

Verb

edit

pierdolnąć pf

  1. (transitive, vulgar) to hit
    Synonyms: see Thesaurus:bić
    Pierdolnął go śledziem.They fuckin' smacked him with a goddamn herring.
  2. (transitive, vulgar) to place
    Pierdolnij ten obraz na ścianę.Go ahead and slap that painting on the wall.
    Pierdolnął wielki budynek na środku boiska.They just fucking erected a building in the middle of the field
  3. (intransitive, vulgar) to say something stupid
    Józiu znowu coś pierdolnął.Józiu blathered something or other.
  4. (transitive, vulgar) to arrange something
    Pierdolnął sobie takie fajniuśkie autko...He "acquired" for himself a new french car.
    Pierdolnął mu takie wesele jakiego jeszcze nigdy nie miał.He set up a wedding like he had never had before.
  5. (transitive, vulgar) to stop doing something, to leave something
    Pierdolnął pracę i poszedł w pizdu.He fucked on out of work.
  6. (transitive, vulgar) to explode
    Pierdolnęła atomówka w Hiroszimie.The atom bomb blew the fuck up in Hiroshima.
  7. (transitive, vulgar) to appear in a sudden, sharp manner, out of the blue
    Cały dzień zbierało się na deszcz i jak w końcu, kurwa, pierdolnęło to całe zboże się pokładło.It looked like it was going to rain all day and then it just fucking plopped out of the sky and all of the wheat drooped.
  8. (transitive, vulgar) to deteriorate, to break
    Jechał sobie maluszek, niby nigdy nic aż nagle mu pierdolnął, kurwa, silnik.The little boy was driving along when all of a sudden his engine just fucking went kaput.
  9. (intransitive, vulgar) to die
    Maciek pierdolnął na serce.Maciek fucking died because of his heart.
  10. (transitive, vulgar) to create
    ...aż pewnego razu pierdolnął obraz wysoki na dwa metry....until one day, he shat out an image two meters tall.
    Stał tak pokornie, aż nagle pierdolnął sobie bąka.He stood there quietly, until suddenly he ripped one.
  11. (reflexive with się, vulgar) to hit oneself
  12. (reflexive with się, vulgar) to make a mistake
    Pierdolnął się w obliczeniach.He kept fucking up his calculations.

Declension

edit
Conjugation of pierdolnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pierdolnąć
future tense 1st pierdolnę pierdolniemy
2nd pierdolniesz pierdolniecie
3rd pierdolnie pierdolną
impersonal pierdolnie się
past tense 1st pierdolnąłem,
-(e)m pierdolnął
pierdolnęłam,
-(e)m pierdolnęła
pierdolnęłom,
-(e)m pierdolnęło
pierdolnęliśmy,
-(e)śmy pierdolnęli
pierdolnęłyśmy,
-(e)śmy pierdolnęły
2nd pierdolnąłeś,
-(e)ś pierdolnął
pierdolnęłaś,
-(e)ś pierdolnęła
pierdolnęłoś,
-(e)ś pierdolnęło
pierdolnęliście,
-(e)ście pierdolnęli
pierdolnęłyście,
-(e)ście pierdolnęły
3rd pierdolnął pierdolnęła pierdolnęło pierdolnęli pierdolnęły
impersonal pierdolnięto
conditional 1st pierdolnąłbym,
bym pierdolnął
pierdolnęłabym,
bym pierdolnęła
pierdolnęłobym,
bym pierdolnęło
pierdolnęlibyśmy,
byśmy pierdolnęli
pierdolnęłybyśmy,
byśmy pierdolnęły
2nd pierdolnąłbyś,
byś pierdolnął
pierdolnęłabyś,
byś pierdolnęła
pierdolnęłobyś,
byś pierdolnęło
pierdolnęlibyście,
byście pierdolnęli
pierdolnęłybyście,
byście pierdolnęły
3rd pierdolnąłby,
by pierdolnął
pierdolnęłaby,
by pierdolnęła
pierdolnęłoby,
by pierdolnęło
pierdolnęliby,
by pierdolnęli
pierdolnęłyby,
by pierdolnęły
impersonal pierdolnięto by
imperative 1st niech pierdolnę pierdolnijmy
2nd pierdolnij pierdolnijcie
3rd niech pierdolnie niech pierdolną
passive adjectival participle pierdolnięty pierdolnięta pierdolnięte pierdolnięci pierdolnięte
anterior adverbial participle pierdolnąwszy
verbal noun pierdolnięcie

Derived terms

edit
noun
adjective

Further reading

edit
  • pierdolnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pierdolnąć in Polish dictionaries at PWN