postąpić

Polish

Etymology

From po- +‎ stąpić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈstɔm.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
• Syllabification: po‧stą‧pić

Verb

postąpić pf (imperfective postępować)

1. (intransitive) to act, behave
2. (intransitive) to advance, to move forward
3. (intransitive) to proceed with a course of action

Conjugation

Conjugation of postąpić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		postąpić
future tense	1st	postąpię			postąpimy
	2nd	postąpisz			postąpicie
	3rd	postąpi			postąpią
	impersonal	postąpi się
past tense	1st	postąpiłem, -(e)m postąpił	postąpiłam, -(e)m postąpiła	postąpiłom, -(e)m postąpiło	postąpiliśmy, -(e)śmy postąpili	postąpiłyśmy, -(e)śmy postąpiły
	2nd	postąpiłeś, -(e)ś postąpił	postąpiłaś, -(e)ś postąpiła	postąpiłoś, -(e)ś postąpiło	postąpiliście, -(e)ście postąpili	postąpiłyście, -(e)ście postąpiły
	3rd	postąpił	postąpiła	postąpiło	postąpili	postąpiły
	impersonal	postąpiono
conditional	1st	postąpiłbym, bym postąpił	postąpiłabym, bym postąpiła	postąpiłobym, bym postąpiło	postąpilibyśmy, byśmy postąpili	postąpiłybyśmy, byśmy postąpiły
	2nd	postąpiłbyś, byś postąpił	postąpiłabyś, byś postąpiła	postąpiłobyś, byś postąpiło	postąpilibyście, byście postąpili	postąpiłybyście, byście postąpiły
	3rd	postąpiłby, by postąpił	postąpiłaby, by postąpiła	postąpiłoby, by postąpiło	postąpiliby, by postąpili	postąpiłyby, by postąpiły
	impersonal	postąpiono by
imperative	1st	niech postąpię			postąpmy
	2nd	postąp			postąpcie
	3rd	niech postąpi			niech postąpią
anterior adverbial participle		postąpiwszy
verbal noun		postąpienie

Further reading

• postąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• postąpić in Polish dictionaries at PWN