See also: pòwietrzé

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *povětrьje. By surface analysis, po- +‎ wiatr +‎ -e. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔvjɛtr̝ɛ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔvjɛtr̝ɛ/

Noun

edit

powietrze n (related adjective powietrzny)

  1. (attested in Lesser Poland) air (composition of the atmosphere; that which is breathed)
  2. (attested in Lesser Poland) air (one of the classical four elements)
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 174a:
      Xpc na (pro ne) chczal gest byl cloueka stvorzycz s pouetrza..., allecz gest gy on szeme byl stworzil presto, isbicz on byl skromny, isczy szema... naprzecif pouetrzu gest ona moczna
      [Kryst nie chciał jest był człowieka stworzyć z powietrza..., aleć jest ji on [z] ziemie był stworzył przezto, iżbyć on był skromny, iżci ziemia... naprzeciw powietrzu jest ona mocna]
  3. air, gas (that which is expelled from the anus)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 75:
      Czokolvye vzyal (sc. Jesus) podlvg czyala, to wschytko v nym gorączosczyą bylo skarmyono y vyschlo od nyego povyetrzym
      [Cokolwie wziął (sc. Jezus) podług ciała, to wszytko w nim gorącością było skarmiono i wyszło od niego powietrzym]
  4. air, atmosphere; weather (general state of the atmosphere or weather)
    • 1880-1894 [End of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[4], volume I, page 148:
      Oretur deum pro... aere bono..., aby... bog raczyl... dacz nam... dobre povyetrze
      [Oretur Deum pro... aere bono..., aby... Bog raczył... dać nam... dobre powietrze]
  5. wind
    Synonym: wiatr
    • 1461–1467, Sermones. Rękopiśmienne ekscerpty pochodzące z rkpsu Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. 230 (dawna sygn. 1421/108 Mns) z roku 1461-1467, page 443r:
      Povetrze ventus
      [Powietrze ventus]
    • End of the 15th century, Wokabularz petersburski I, Cesarskiej Biblioteki Publicznej w Petersburgu, sygn. Lat.Q.ch.XVI.33, page 8:
      Venticipium powyetrze
      [Venticipium powietrze]
  6. (attested in Masovia) sky
    Synonym: niebo
  7. The meaning of this term is uncertain.
    • 1885-2024 [c. 1500], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[6], volume IV, page 748:
      Malus (ecclesie) powyetrze vel masth
      [Malus (ecclesie) powietrze vel maszt]

Derived terms

edit
nouns

Descendants

edit
  • Masurian: pozietrże
  • Polish: powietrze
  • Silesian: powietrze

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “powietrze”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “powietrze”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “powietrze”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “powietrze”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “powietrze”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

edit

Inherited from Old Polish powietrze. By surface analysis, po- +‎ wiatr +‎ -e.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔˈvjɛ.tʂɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈvjɛt.ʂɛ/, /pɔˈvjɛt.r̝ɛ/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ɛtʂɛ
  • Syllabification: po‧wie‧trze

Noun

edit

powietrze n (related adjective powietrzny)

  1. air (substance constituting Earth's atmosphere, a gaseous mixture of nitrogen, oxygen, and various trace gases)
    Synonym: (poetic) eter
  2. air (apparently open space above the ground which these gasses fill)
  3. (obsolete) weather (atmospheric condition)
    Synonym: pogoda
  4. (obsolete, except in set phrases) bad air (infection; epidemic)
  5. (obsolete, pathology) paralysis (loss of movement, especially in the limbs)
    Synonym: paraliż

Declension

edit

Derived terms

edit
adverbs
nouns
verbs
verbs
edit
adverbs
nouns

Trivia

edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), powietrze is one of the most used words in Polish, appearing 75 times in scientific texts, 13 times in news, 3 times in essays, 31 times in fiction, and 24 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 146 times, making it the 397th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

edit
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “powietrze”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 420

Further reading

edit
  • powietrze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powietrze in Polish dictionaries at PWN
  • powietrze in PWN's encyclopedia
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powietrze”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Wiesław Morawski (14.04.2020) “POWIETRZE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powietrze”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “powietrze”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powietrze”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 848

Silesian

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish powietrze. By surface analysis, po- +‎ wiatr +‎ -e.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔˈvjɛtʂɛ/
  • Rhymes: -ɛtʂɛ
  • Syllabification: po‧wie‧trze

Noun

edit

powietrze n

  1. air (gases making up the atmosphere of a planet)
  2. weather (atmospheric condition)
    Synonym: pogoda

Further reading

edit