Wiktionary

pozostawać

Polish edit

Etymology edit

From po- +‎ zostawać.[1] First attested in 1564.[2]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avat͡ɕ
  • Syllabification: po‧zo‧sta‧wać

Verb edit

pozostawać impf (perfective pozostać)

  1. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to stay, to remain (to not leave)
    Synonyms: ostawać, przyzostawać się, zostawać (się)
  2. (intransitive, literary) to remain, to be left (to be left after a number or quantity has been subtracted or cut off) [+dative = for whom]
    Synonym: zostawać
  3. (intransitive) to remain (to be available or seen after someone's death) [+dative = for whom] [+ po (locative) = after whose death]
    Synonym: zostawać
  4. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to remain (to not lose traits or stop being in a particular situation) [+instrumental = whom/what]
  5. (reflexive with się, colloquial) to find oneself in a situation due to one's own's action
    Synonym: zostawać

Usage notes edit

  • When used intransitively, this term is literary. When used reflexively, this term is colloquial.

Conjugation edit

Conjugation of pozostawać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pozostawać
present tense 1st pozostaję pozostajemy
2nd pozostajesz pozostajecie
3rd pozostaje pozostają
impersonal pozostaje się
past tense 1st pozostawałem,
-(e)m pozostawał 		pozostawałam,
-(e)m pozostawała 		pozostawałom,
-(e)m pozostawało 		pozostawaliśmy,
-(e)śmy pozostawali 		pozostawałyśmy,
-(e)śmy pozostawały
2nd pozostawałeś,
-(e)ś pozostawał 		pozostawałaś,
-(e)ś pozostawała 		pozostawałoś,
-(e)ś pozostawało 		pozostawaliście,
-(e)ście pozostawali 		pozostawałyście,
-(e)ście pozostawały
3rd pozostawał pozostawała pozostawało pozostawali pozostawały
impersonal pozostawano
future tense 1st będę pozostawał,
będę pozostawać 		będę pozostawała,
będę pozostawać 		będę pozostawało,
będę pozostawać 		będziemy pozostawali,
będziemy pozostawać 		będziemy pozostawały,
będziemy pozostawać
2nd będziesz pozostawał,
będziesz pozostawać 		będziesz pozostawała,
będziesz pozostawać 		będziesz pozostawało,
będziesz pozostawać 		będziecie pozostawali,
będziecie pozostawać 		będziecie pozostawały,
będziecie pozostawać
3rd będzie pozostawał,
będzie pozostawać 		będzie pozostawała,
będzie pozostawać 		będzie pozostawało,
będzie pozostawać 		będą pozostawali,
będą pozostawać 		będą pozostawały,
będą pozostawać
impersonal będzie pozostawać się
conditional 1st pozostawałbym,
bym pozostawał 		pozostawałabym,
bym pozostawała 		pozostawałobym,
bym pozostawało 		pozostawalibyśmy,
byśmy pozostawali 		pozostawałybyśmy,
byśmy pozostawały
2nd pozostawałbyś,
byś pozostawał 		pozostawałabyś,
byś pozostawała 		pozostawałobyś,
byś pozostawało 		pozostawalibyście,
byście pozostawali 		pozostawałybyście,
byście pozostawały
3rd pozostawałby,
by pozostawał 		pozostawałaby,
by pozostawała 		pozostawałoby,
by pozostawało 		pozostawaliby,
by pozostawali 		pozostawałyby,
by pozostawały
impersonal pozostawano by
imperative 1st niech pozostaję pozostawajmy
2nd pozostawaj pozostawajcie
3rd niech pozostaje niech pozostają
active adjectival participle pozostający pozostająca pozostające pozostający pozostające
contemporary adverbial participle pozostając
verbal noun pozostawanie

Derived terms edit

proverbs
verbs

Related terms edit

adjective
noun
verbs

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pozostawać is one of the most used words in Polish, appearing 35 times in scientific texts, 9 times in news, 9 times in essays, 12 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 73 times, making it the 885th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

Verb edit

pozostawać pf

  1. (intransitive, colloquial, of multiple people or things) to become [+instrumental = whom/what]

Conjugation edit

Conjugation of pozostawać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pozostawać
present tense 1st pozostaję pozostajemy
2nd pozostajesz pozostajecie
3rd pozostaje pozostają
impersonal pozostaje się
past tense 1st pozostawałem,
-(e)m pozostawał 		pozostawałam,
-(e)m pozostawała 		pozostawałom,
-(e)m pozostawało 		pozostawaliśmy,
-(e)śmy pozostawali 		pozostawałyśmy,
-(e)śmy pozostawały
2nd pozostawałeś,
-(e)ś pozostawał 		pozostawałaś,
-(e)ś pozostawała 		pozostawałoś,
-(e)ś pozostawało 		pozostawaliście,
-(e)ście pozostawali 		pozostawałyście,
-(e)ście pozostawały
3rd pozostawał pozostawała pozostawało pozostawali pozostawały
impersonal pozostawano
future tense 1st będę pozostawał,
będę pozostawać 		będę pozostawała,
będę pozostawać 		będę pozostawało,
będę pozostawać 		będziemy pozostawali,
będziemy pozostawać 		będziemy pozostawały,
będziemy pozostawać
2nd będziesz pozostawał,
będziesz pozostawać 		będziesz pozostawała,
będziesz pozostawać 		będziesz pozostawało,
będziesz pozostawać 		będziecie pozostawali,
będziecie pozostawać 		będziecie pozostawały,
będziecie pozostawać
3rd będzie pozostawał,
będzie pozostawać 		będzie pozostawała,
będzie pozostawać 		będzie pozostawało,
będzie pozostawać 		będą pozostawali,
będą pozostawać 		będą pozostawały,
będą pozostawać
impersonal będzie pozostawać się
conditional 1st pozostawałbym,
bym pozostawał 		pozostawałabym,
bym pozostawała 		pozostawałobym,
bym pozostawało 		pozostawalibyśmy,
byśmy pozostawali 		pozostawałybyśmy,
byśmy pozostawały
2nd pozostawałbyś,
byś pozostawał 		pozostawałabyś,
byś pozostawała 		pozostawałobyś,
byś pozostawało 		pozostawalibyście,
byście pozostawali 		pozostawałybyście,
byście pozostawały
3rd pozostawałby,
by pozostawał 		pozostawałaby,
by pozostawała 		pozostawałoby,
by pozostawało 		pozostawaliby,
by pozostawali 		pozostawałyby,
by pozostawały
impersonal pozostawano by
imperative 1st niech pozostaję pozostawajmy
2nd pozostawaj pozostawajcie
3rd niech pozostaje niech pozostają
active adjectival participle pozostający pozostająca pozostające pozostający pozostające
contemporary adverbial participle pozostając
verbal noun pozostawanie

References edit

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pozostac”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pozostawać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “pozostawać”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 425

Further reading edit

  • pozostawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pozostawać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pozostawać in Polish dictionaries at PWN
  • Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego‎[2]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎[3]
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pozostawać”, in Słownik języka polskiego‎[4] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 918
  • pozostawać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pozostawać&oldid=78239581"