Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From prae- +‎ fōc- (throat) +‎ (verb-forming suffix).

Pronunciation

edit

Verb

edit

praefōcō (present infinitive praefōcāre, perfect active praefōcāvī, supine praefōcātum); first conjugation

  1. (transitive) to choke, suffocate
  2. (transitive) to block, obstruct
  3. (passive voice) to be choking

Conjugation

edit
   Conjugation of praefōcō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praefōcō praefōcās praefōcat praefōcāmus praefōcātis praefōcant
imperfect praefōcābam praefōcābās praefōcābat praefōcābāmus praefōcābātis praefōcābant
future praefōcābō praefōcābis praefōcābit praefōcābimus praefōcābitis praefōcābunt
perfect praefōcāvī praefōcāvistī praefōcāvit praefōcāvimus praefōcāvistis praefōcāvērunt,
praefōcāvēre
pluperfect praefōcāveram praefōcāverās praefōcāverat praefōcāverāmus praefōcāverātis praefōcāverant
future perfect praefōcāverō praefōcāveris praefōcāverit praefōcāverimus praefōcāveritis praefōcāverint
passive present praefōcor praefōcāris,
praefōcāre
praefōcātur praefōcāmur praefōcāminī praefōcantur
imperfect praefōcābar praefōcābāris,
praefōcābāre
praefōcābātur praefōcābāmur praefōcābāminī praefōcābantur
future praefōcābor praefōcāberis,
praefōcābere
praefōcābitur praefōcābimur praefōcābiminī praefōcābuntur
perfect praefōcātus + present active indicative of sum
pluperfect praefōcātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praefōcātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praefōcem praefōcēs praefōcet praefōcēmus praefōcētis praefōcent
imperfect praefōcārem praefōcārēs praefōcāret praefōcārēmus praefōcārētis praefōcārent
perfect praefōcāverim praefōcāverīs praefōcāverit praefōcāverīmus praefōcāverītis praefōcāverint
pluperfect praefōcāvissem praefōcāvissēs praefōcāvisset praefōcāvissēmus praefōcāvissētis praefōcāvissent
passive present praefōcer praefōcēris,
praefōcēre
praefōcētur praefōcēmur praefōcēminī praefōcentur
imperfect praefōcārer praefōcārēris,
praefōcārēre
praefōcārētur praefōcārēmur praefōcārēminī praefōcārentur
perfect praefōcātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praefōcātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praefōcā praefōcāte
future praefōcātō praefōcātō praefōcātōte praefōcantō
passive present praefōcāre praefōcāminī
future praefōcātor praefōcātor praefōcantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praefōcāre praefōcāvisse praefōcātūrum esse praefōcārī praefōcātum esse praefōcātum īrī
participles praefōcāns praefōcātūrus praefōcātus praefōcandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praefōcandī praefōcandō praefōcandum praefōcandō praefōcātum praefōcātū

Synonyms

edit
edit

References

edit
  • praefoco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praefoco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praefoco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.