przygrywać
Polish
editAlternative forms
editEtymology
editFrom przygrać + -wać. First attested in 1620–1640.[1] Compare Czech přihrávat, Kashubian przëgrëwac, and Silesian przigrŏwać.
Pronunciation
editVerb
editprzygrywać impf
- (intransitive) to accompany (to perform an accompanying part) [with dative ‘for whom’], [with na (+ locative) ‘on what instrument’], [with do (+ genitive) ‘alongside what’]
- Synonyms: akompaniować, basować, wtórować
- (intransitive, of an instrument) to play (to make sounds when interacted with) [with dative ‘for whom’]
- (intransitive) to sound (to make a sound similar to an instrument) [with na (+ locative) ‘on what’]
- (intransitive, obsolete) to allude (to make an allusion to; to make realize)
Conjugation
editReferences
edit- ^ Paweł Kupiszewski (20.10.2020) “PRZYGRYWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
edit- przygrywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przygrywać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przygrywać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przygrywać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przygrywać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 291