rillar
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Perhaps from Vulgar Latin *ringulare, from Latin ringor (compare Spanish reñir). Or rather from *raillar, from Latin radō.[1] Cognate with Portuguese rilhar.
Pronunciation edit
Verb edit
rillar (first-person singular present rillo, first-person singular preterite rillei, past participle rillado)
- (transitive) to gnaw
- Synonym: roer
- to gnash; to grind one's teeth
Conjugation edit
Conjugation of rillar
Related terms edit
References edit
- “rillar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “rilla” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “rillar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “rillar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “rillar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “raer”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos