Etymology
edit
From roz- + gnieść. First attested in 1564.[1] Compare Kashubian rozgniesc, Silesian rozgniyś, and Russian разгнести́ (razgnestí).
Pronunciation
edit
rozgnieść pf (imperfective rozgniatać)
- (transitive) to crush apart (crushing, to cause something to lose its shape, turning into pulp, or falling into pieces) [+instrumental = with what] [+ w (locative) = in what]
Conjugation
edit
Conjugation of rozgnieść pf
|
rozgnieść
|
rozgniotę
|
rozgnieciemy
|
rozgnieciesz
|
rozgnieciecie
|
rozgniecie
|
rozgniotą
|
rozgniecie się
|
rozgniotłem, -(e)m rozgniótł
|
rozgniotłam, -(e)m rozgniotła
|
rozgniotłom, -(e)m rozgniotło
|
rozgnietliśmy, -(e)śmy rozgnietli
|
rozgniotłyśmy, -(e)śmy rozgniotły
|
rozgniotłeś, -(e)ś rozgniótł
|
rozgniotłaś, -(e)ś rozgniotła
|
rozgniotłoś, -(e)ś rozgniotło
|
rozgnietliście, -(e)ście rozgnietli
|
rozgniotłyście, -(e)ście rozgniotły
|
rozgniótł
|
rozgniotła
|
rozgniotło
|
rozgnietli
|
rozgniotły
|
rozgnieciono
|
rozgniótłbym, bym rozgniótł
|
rozgniotłabym, bym rozgniotła
|
rozgniotłobym, bym rozgniotło
|
rozgnietlibyśmy, byśmy rozgnietli
|
rozgniotłybyśmy, byśmy rozgniotły
|
rozgniótłbyś, byś rozgniótł
|
rozgniotłabyś, byś rozgniotła
|
rozgniotłobyś, byś rozgniotło
|
rozgnietlibyście, byście rozgnietli
|
rozgniotłybyście, byście rozgniotły
|
rozgniótłby, by rozgniótł
|
rozgniotłaby, by rozgniotła
|
rozgniotłoby, by rozgniotło
|
rozgnietliby, by rozgnietli
|
rozgniotłyby, by rozgniotły
|
rozgnieciono by
|
niech rozgniotę
|
rozgniećmy
|
rozgnieć
|
rozgniećcie
|
niech rozgniecie
|
niech rozgniotą
|
rozgnieciony
|
rozgnieciona
|
rozgniecione
|
rozgnieceni
|
rozgniecione
|
rozgniótłszy
|
rozgniecenie
|
References
edit
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozgnieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
edit
- rozgnieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgnieść in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozgnieść”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 614
- rozgnieść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego