sorgir
Catalan edit
Etymology edit
Semi-learned borrowing from Latin surgere, with normal change of conjugation to -ir.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central, Balearic) [surˈʒi]
- IPA(key): (Valencian) [soɾˈd͡ʒiɾ]
- Homophone: sorgí
- Rhymes: -i(ɾ)
Verb edit
sorgir (first-person singular present sorgeixo, first-person singular preterite sorgí, past participle sorgit)
- (intransitive) to emerge
- (intransitive) to appear
Conjugation edit
Conjugation of sorgir (third conjugation, with -eix-)
infinitive | sorgir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | sorgint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | sorgit | sorgida | |||||
plural | sorgits | sorgides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | sorgeixo | sorgeixes | sorgeix | sorgim | sorgiu | sorgeixen | |
imperfect | sorgia | sorgies | sorgia | sorgíem | sorgíeu | sorgien | |
future | sorgiré | sorgiràs | sorgirà | sorgirem | sorgireu | sorgiran | |
preterite | sorgí | sorgires | sorgí | sorgírem | sorgíreu | sorgiren | |
conditional | sorgiria | sorgiries | sorgiria | sorgiríem | sorgiríeu | sorgirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | sorgeixi | sorgeixis | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | |
imperfect | sorgís | sorgissis | sorgís | sorgíssim | sorgíssiu | sorgissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | sorgeix | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | |
negative (no) | — | no sorgeixis | no sorgeixi | no sorgim | no sorgiu | no sorgeixin |
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “sorgir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “sorgir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “sorgir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sorgir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Icelandic edit
Noun edit
sorgir
Ido edit
Pronunciation edit
Verb edit
sorgir
- past infinitive of sorgar
Old Norse edit
Noun edit
sorgir