staden
Danish edit
Pronunciation edit
Noun edit
staden c
Dutch edit
Pronunciation edit
Verb edit
staden
- Alternative form of steden
Inflection edit
Inflection of staden (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | staden | |||
past singular | staadde | |||
past participle | gestaad | |||
infinitive | staden | |||
gerund | staden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | staad | staadde | ||
2nd person sing. (jij) | staadt | staadde | ||
2nd person sing. (u) | staadt | staadde | ||
2nd person sing. (gij) | staadt | staadde | ||
3rd person singular | staadt | staadde | ||
plural | staden | staadden | ||
subjunctive sing.1 | stade | staadde | ||
subjunctive plur.1 | staden | staadden | ||
imperative sing. | staad | |||
imperative plur.1 | staadt | |||
participles | stadend | gestaad | ||
1) Archaic. |
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
staden m
Norwegian Nynorsk edit
Etymology 1 edit
From Old Norse staðinn and past participle of standa.
Participle edit
staden (neuter stade, definite singular and plural stadne)
- stood; past participle of standa
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
staden m
References edit
- “staden” in The Nynorsk Dictionary.
Anagrams edit
Swedish edit
Noun edit
staden