toeschrijven

Dutch

Etymology

From toe (“towards”) +‎ schrijven (“to write”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtuˌsxrɛi̯.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toe‧schrij‧ven

Verb

toeschrijven

1. (transitive) to ascribe, attribute, chalk up [with aan ‘to’]

   Ik schrijf de huidige stijging van de werkloosheid aan de onbekwaamheid van de gemeenteraad toe.

   I attribute the current increase in unemployment to the incompetence of the city council.

   In hoeverre kunnen we God persoonlijkheid toeschrijven?

   To what extent can we ascribe personality to God?

Inflection

Conjugation of toeschrijven (strong class 1, separable)
infinitive	toeschrijven
past singular	schreef toe
past participle	toegeschreven
infinitive	toeschrijven
gerund	toeschrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijf toe	schreef toe	toeschrijf	toeschreef
2nd person sing. (jij)	schrijft toe, schrijf toe2	schreef toe	toeschrijft	toeschreef
2nd person sing. (u)	schrijft toe	schreef toe	toeschrijft	toeschreef
2nd person sing. (gij)	schrijft toe	schreeft toe	toeschrijft	toeschreeft
3rd person singular	schrijft toe	schreef toe	toeschrijft	toeschreef
plural	schrijven toe	schreven toe	toeschrijven	toeschreven
subjunctive sing.1	schrijve toe	schreve toe	toeschrijve	toeschreve
subjunctive plur.1	schrijven toe	schreven toe	toeschrijven	toeschreven
imperative sing.	schrijf toe
imperative plur.1	schrijft toe
participles	toeschrijvend	toegeschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

See also

• toedichten

Anagrams

• schrijven toe