turp

See also: TURP

Albanian

Etymology

From Latin turpis.

Noun

turp m

1. shame

Synonyms

• kori
• marre

Derived terms

• turpëroj

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *turp.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

turp (definite accusative turpu, plural turplar)

1. radish

Declension

Declension of turp

	singular	plural
nominative	turp	turplar
definite accusative	turpu	turpları
dative	turpa	turplara
locative	turpda	turplarda
ablative	turpdan	turplardan
definite genitive	turpun	turpların

Possessive forms of turp

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	turpum	turplarım
sənin (“your”)	turpun	turpların
onun (“his/her/its”)	turpu	turpları
bizim (“our”)	turpumuz	turplarımız
sizin (“your”)	turpunuz	turplarınız
onların (“their”)	turpu or turpları	turpları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	turpumu	turplarımı
sənin (“your”)	turpunu	turplarını
onun (“his/her/its”)	turpunu	turplarını
bizim (“our”)	turpumuzu	turplarımızı
sizin (“your”)	turpunuzu	turplarınızı
onların (“their”)	turpunu or turplarını	turplarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	turpuma	turplarıma
sənin (“your”)	turpuna	turplarına
onun (“his/her/its”)	turpuna	turplarına
bizim (“our”)	turpumuza	turplarımıza
sizin (“your”)	turpunuza	turplarınıza
onların (“their”)	turpuna or turplarına	turplarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	turpumda	turplarımda
sənin (“your”)	turpunda	turplarında
onun (“his/her/its”)	turpunda	turplarında
bizim (“our”)	turpumuzda	turplarımızda
sizin (“your”)	turpunuzda	turplarınızda
onların (“their”)	turpunda or turplarında	turplarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	turpumdan	turplarımdan
sənin (“your”)	turpundan	turplarından
onun (“his/her/its”)	turpundan	turplarından
bizim (“our”)	turpumuzdan	turplarımızdan
sizin (“your”)	turpunuzdan	turplarınızdan
onların (“their”)	turpundan or turplarından	turplarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	turpumun	turplarımın
sənin (“your”)	turpunun	turplarının
onun (“his/her/its”)	turpunun	turplarının
bizim (“our”)	turpumuzun	turplarımızın
sizin (“your”)	turpunuzun	turplarınızın
onların (“their”)	turpunun or turplarının	turplarının

Latvian

Alternative forms

• turpu

Etymology

From tur (“there”) +‎ -p.

Adverb

turp

1. used to indicate an unnamed place relatively far from the speaker as the target of motion; there, to there, thither, to that place

   doties turp ― to go there

   turp un atpakaļ ― there and back

   šurp un turp ― here and there, hither and thither, to and fro

   Dima zināja alpu pļavu, kur riesta laikā pulcējās brieži, un devās turp ― Dima knew an alpine meadow where deer gather during the rut, and he went there

   “man liekas, ka būs pērkons; skaties turp” viņš rādīja uz dienvidrietumiem, kur tumši mākoņi karājās pār apvārsni ― “it seems to me that there will be thunder; look there” he pointed to the southwest, where dark clouds were hanging over the horizon

   Oļiņš, dzirdēdams sievu pa kambari kliedzam, gāja turpu raudzīt, kas tur esot par nelaimi ― Oļiņš, hearing (his) wife cry, went three to see what misfortune had happened

Synonyms

• tur

Antonyms

• šeit, te (also without motion)
• šurp (only with motion)

Related terms

• turpināt
• turpmāks, turpmāk

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish طورپ (turp, “radish”), from Proto-Turkic *turp (“radish”). Analyzable as durmak + -ip, a suffix present in select words (see alp, çöp.)

Cognate with Kyrgyz турп (turp, “radish”), Azerbaijani turp (“radish”), Turkmen turp (“radish”), etc. Compare also Hungarian torma (“horseradish”), Persian ترب (torob, “radish”), Turkic borrowings.

Noun

turp (definite accusative turpu, plural turplar)

1. radish

Declension

Declension of turp

singular plural nominative turp turplar definite accusative turpu turpları dative turpa turplara locative turpta turplarda ablative turptan turplardan genitive turpun turpların Possessive forms nominative singular plural 1st singular turpum turplarım 2nd singular turpun turpların 3rd singular turpu turpları 1st plural turpumuz turplarımız 2nd plural turpunuz turplarınız 3rd plural turpları turpları definite accusative singular plural 1st singular turpumu turplarımı 2nd singular turpunu turplarını 3rd singular turpunu turplarını 1st plural turpumuzu turplarımızı 2nd plural turpunuzu turplarınızı 3rd plural turplarını turplarını dative singular plural 1st singular turpuma turplarıma 2nd singular turpuna turplarına 3rd singular turpuna turplarına 1st plural turpumuza turplarımıza 2nd plural turpunuza turplarınıza 3rd plural turplarına turplarına locative singular plural 1st singular turpumda turplarımda 2nd singular turpunda turplarında 3rd singular turpunda turplarında 1st plural turpumuzda turplarımızda 2nd plural turpunuzda turplarınızda 3rd plural turplarında turplarında ablative singular plural 1st singular turpumdan turplarımdan 2nd singular turpundan turplarından 3rd singular turpundan turplarından 1st plural turpumuzdan turplarımızdan 2nd plural turpunuzdan turplarınızdan 3rd plural turplarından turplarından genitive singular plural 1st singular turpumun turplarımın 2nd singular turpunun turplarının 3rd singular turpunun turplarının 1st plural turpumuzun turplarımızın 2nd plural turpunuzun turplarınızın 3rd plural turplarının turplarının

Derived terms

• turpun büyüğü heybede