ItalianEdit

EtymologyEdit

Unknown.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈur.ka/
  • Rhymes: -urka
  • Hyphenation: ùr‧ca

InterjectionEdit

urca

  1. (regional, colloquial, often humorous) used to denotes surprise; wow, blimey, damn
    Synonyms: wow, anvedi, ammazza

Further readingEdit

  • urca1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

RomanianEdit

EtymologyEdit

From a Vulgar Latin root *oricāre, derived from Latin orior (rise, appear).

PronunciationEdit

  • IPA(key): /urˈka/
  • Rhymes: -a
  • Hyphenation: ur‧ca
  • (file)

VerbEdit

a urca (third-person singular present urcă, past participle urcat1st conj.

  1. to climb, ascend, go up, rise
  2. to mount
  3. to get in, board

ConjugationEdit

SynonymsEdit

AntonymsEdit

Derived termsEdit

Related termsEdit

SpanishEdit

NounEdit

urca f (plural urcas)

  1. hulk; holk (ship)

Further readingEdit