uwłaszczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ włość +‎ -yć, under influence from Czech vlast. Compare własny.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈvwaʂ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʂt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧własz‧czyć

Verb

uwłaszczyć pf (imperfective uwłaszczać)

1. (transitive, property law) to grant property rights (to give ownership of real estate to its occupant)
   • 1901, Władysław Matlakowski, Zdobienie i sprzęt ludu polskiego na Podhalu. Zarysy życia ludowego‎^[1], Warszawa: P. Laskauer i W. Babicki, archived from the original on 2024-07-18, page 5:

     W miarę rozsprzedawania, lub podziału wsi szlacheckich i separacyj uwłaszczonych, znikają stare, słowiańskie wsi, ciągnące się długo, dom koło domu, [...]

     To the extent of the separate selling and division of noble-owned farmlands and the separations of those given to their occupants, the old Slavic villages, extending a long way, with one house by the next, are disappearing...

   1. (transitive, historical, property law) to grant property rights (to give peasants ownership of their farmland)
      • 1965 (first published a. 1890), Oskar Kolberg, Pomorze‎^[2], Polskie Wydawnictwo Muzyczne, archived from the original on 2024-07-18, page 299:

        Włościanie uwłaszczeni wybudowali się każdy na swoim polu, tworząc porozrzucane kolonie.

        The farmers who got their own land built themselves houses each on their own field, creating spread-out colonies.

2. (reflexive with się, property law) to gain property rights (to gain ownership of the real estate that one occupies)

Conjugation

Conjugation of uwłaszczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uwłaszczyć
future tense	1st	uwłaszczę			uwłaszczymy
	2nd	uwłaszczysz			uwłaszczycie
	3rd	uwłaszczy			uwłaszczą
	impersonal	uwłaszczy się
past tense	1st	uwłaszczyłem, -(e)m uwłaszczył	uwłaszczyłam, -(e)m uwłaszczyła	uwłaszczyłom, -(e)m uwłaszczyło	uwłaszczyliśmy, -(e)śmy uwłaszczyli	uwłaszczyłyśmy, -(e)śmy uwłaszczyły
	2nd	uwłaszczyłeś, -(e)ś uwłaszczył	uwłaszczyłaś, -(e)ś uwłaszczyła	uwłaszczyłoś, -(e)ś uwłaszczyło	uwłaszczyliście, -(e)ście uwłaszczyli	uwłaszczyłyście, -(e)ście uwłaszczyły
	3rd	uwłaszczył	uwłaszczyła	uwłaszczyło	uwłaszczyli	uwłaszczyły
	impersonal	uwłaszczono
conditional	1st	uwłaszczyłbym, bym uwłaszczył	uwłaszczyłabym, bym uwłaszczyła	uwłaszczyłobym, bym uwłaszczyło	uwłaszczylibyśmy, byśmy uwłaszczyli	uwłaszczyłybyśmy, byśmy uwłaszczyły
	2nd	uwłaszczyłbyś, byś uwłaszczył	uwłaszczyłabyś, byś uwłaszczyła	uwłaszczyłobyś, byś uwłaszczyło	uwłaszczylibyście, byście uwłaszczyli	uwłaszczyłybyście, byście uwłaszczyły
	3rd	uwłaszczyłby, by uwłaszczył	uwłaszczyłaby, by uwłaszczyła	uwłaszczyłoby, by uwłaszczyło	uwłaszczyliby, by uwłaszczyli	uwłaszczyłyby, by uwłaszczyły
	impersonal	uwłaszczono by
imperative	1st	niech uwłaszczę			uwłaszczmy
	2nd	uwłaszcz			uwłaszczcie
	3rd	niech uwłaszczy			niech uwłaszczą
passive adjectival participle		uwłaszczony	uwłaszczona	uwłaszczone	uwłaszczeni	uwłaszczone
anterior adverbial participle		uwłaszczywszy
verbal noun		uwłaszczenie

Derived terms

nouns

• uwłaszczenie

 

Related terms

adjectives

• uwłaszczeniowy

 

Further reading

• uwłaszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwłaszczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwłaszczyć in Polish dictionaries at PWN