verwekken

Dutch

Etymology

From ver- + wekken.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛkən

Verb

verwekken

1. to beget

Inflection

Conjugation of verwekken (weak, prefixed)
infinitive	verwekken
past singular	verwekte
past participle	verwekt
infinitive	verwekken
gerund	verwekken n
	present tense	past tense
1st person singular	verwek	verwekte
2nd person sing. (jij)	verwekt	verwekte
2nd person sing. (u)	verwekt	verwekte
2nd person sing. (gij)	verwekt	verwekte
3rd person singular	verwekt	verwekte
plural	verwekken	verwekten
subjunctive sing.1	verwekke	verwekte
subjunctive plur.1	verwekken	verwekten
imperative sing.	verwek
imperative plur.1	verwekt
participles	verwekkend	verwekt
1) Archaic.

Derived terms

• verwekker

Descendants

• Negerhollands: verwek