vlekken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvlɛkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛkən

Etymology 1

From Middle Dutch vlecken. Equivalent to vlek +‎ -en.

Verb

vlekken

1. (transitive) to stain, to make stains on

Inflection

Conjugation of vlekken (weak)
infinitive	vlekken
past singular	vlekte
past participle	gevlekt
infinitive	vlekken
gerund	vlekken n
	present tense	past tense
1st person singular	vlek	vlekte
2nd person sing. (jij)	vlekt, vlek2	vlekte
2nd person sing. (u)	vlekt	vlekte
2nd person sing. (gij)	vlekt	vlekte
3rd person singular	vlekt	vlekte
plural	vlekken	vlekten
subjunctive sing.1	vlekke	vlekte
subjunctive plur.1	vlekken	vlekten
imperative sing.	vlek
imperative plur.1	vlekt
participles	vlekkend	gevlekt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bevlekken

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

vlekken

1. plural of vlek