voorlezen

Dutch

Etymology

From voor +‎ lezen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvoːrˌleː.zə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

voorlezen

1. to read aloud

   De leraar besloot een verhaal aan de klas voor te lezen.

   The teacher decided to read aloud a story to the class.

   Elke avond leest ze haar kinderen een bedtijdverhaaltje voor voordat ze gaan slapen.

   Every night, she reads her children a bedtime story aloud before they go to sleep.

   Tijdens het evenement zal de schrijver een fragment uit zijn nieuwste boek voorlezen aan het publiek.

   During the event, the writer will read aloud a passage from his latest book to the audience.

Conjugation

Conjugation of voorlezen (strong class 5, separable)
infinitive	voorlezen
past singular	las voor
past participle	voorgelezen
infinitive	voorlezen
gerund	voorlezen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lees voor	las voor	voorlees	voorlas
2nd person sing. (jij)	leest voor, lees voor2	las voor	voorleest	voorlas
2nd person sing. (u)	leest voor	las voor	voorleest	voorlas
2nd person sing. (gij)	leest voor	laast voor	voorleest	voorlaast
3rd person singular	leest voor	las voor	voorleest	voorlas
plural	lezen voor	lazen voor	voorlezen	voorlazen
subjunctive sing.1	leze voor	laze voor	voorleze	voorlaze
subjunctive plur.1	lezen voor	lazen voor	voorlezen	voorlazen
imperative sing.	lees voor
imperative plur.1	leest voor
participles	voorlezend	voorgelezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• → Caribbean Javanese: lés-for, ngelés-for

Anagrams

• lezen voor