wprawiać

Polish

Etymology

From wprawić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfpra.vjat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: wpra‧wiać

Verb

wprawiać impf (perfective wprawić)

1. (transitive) to fix in, to set in, to put in
2. (transitive) to put, to induce (bring to a certain mental state) [+ w (accusative)]

   wprawiać w zakłopotanie ― to embarrass

   wprawiać w zły nastrój ― to put in a bad mood

3. (transitive) to train, to teach
4. (reflexive with się) to train, to practise
5. (reflexive with się) to put oneself (bring oneself to a certain mental state) [+ w (accusative)]

Conjugation

Conjugation of wprawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wprawiać
present tense	1st	wprawiam			wprawiamy
	2nd	wprawiasz			wprawiacie
	3rd	wprawia			wprawiają
	impersonal	wprawia się
past tense	1st	wprawiałem, -(e)m wprawiał	wprawiałam, -(e)m wprawiała	wprawiałom, -(e)m wprawiało	wprawialiśmy, -(e)śmy wprawiali	wprawiałyśmy, -(e)śmy wprawiały
	2nd	wprawiałeś, -(e)ś wprawiał	wprawiałaś, -(e)ś wprawiała	wprawiałoś, -(e)ś wprawiało	wprawialiście, -(e)ście wprawiali	wprawiałyście, -(e)ście wprawiały
	3rd	wprawiał	wprawiała	wprawiało	wprawiali	wprawiały
	impersonal	wprawiano
future tense	1st	będę wprawiał, będę wprawiać	będę wprawiała, będę wprawiać	będę wprawiało, będę wprawiać	będziemy wprawiali, będziemy wprawiać	będziemy wprawiały, będziemy wprawiać
	2nd	będziesz wprawiał, będziesz wprawiać	będziesz wprawiała, będziesz wprawiać	będziesz wprawiało, będziesz wprawiać	będziecie wprawiali, będziecie wprawiać	będziecie wprawiały, będziecie wprawiać
	3rd	będzie wprawiał, będzie wprawiać	będzie wprawiała, będzie wprawiać	będzie wprawiało, będzie wprawiać	będą wprawiali, będą wprawiać	będą wprawiały, będą wprawiać
	impersonal	będzie wprawiać się
conditional	1st	wprawiałbym, bym wprawiał	wprawiałabym, bym wprawiała	wprawiałobym, bym wprawiało	wprawialibyśmy, byśmy wprawiali	wprawiałybyśmy, byśmy wprawiały
	2nd	wprawiałbyś, byś wprawiał	wprawiałabyś, byś wprawiała	wprawiałobyś, byś wprawiało	wprawialibyście, byście wprawiali	wprawiałybyście, byście wprawiały
	3rd	wprawiałby, by wprawiał	wprawiałaby, by wprawiała	wprawiałoby, by wprawiało	wprawialiby, by wprawiali	wprawiałyby, by wprawiały
	impersonal	wprawiano by
imperative	1st	niech wprawiam			wprawiajmy
	2nd	wprawiaj			wprawiajcie
	3rd	niech wprawia			niech wprawiają
active adjectival participle		wprawiający	wprawiająca	wprawiające	wprawiający	wprawiające
passive adjectival participle		wprawiany	wprawiana	wprawiane	wprawiani	wprawiane
contemporary adverbial participle		wprawiając
verbal noun		wprawianie

Related terms

noun

• wprawa

 

Further reading

• wprawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wprawiać in Polish dictionaries at PWN