wręczyć

Polish

Etymology

From w- +‎ ręczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrɛn.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: wrę‧czyć

Verb

wręczyć pf (imperfective wręczać)

1. (transitive) to give, to hand, to proffer

Conjugation

Conjugation of wręczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wręczyć
future tense	1st	wręczę			wręczymy
	2nd	wręczysz			wręczycie
	3rd	wręczy			wręczą
	impersonal	wręczy się
past tense	1st	wręczyłem, -(e)m wręczył	wręczyłam, -(e)m wręczyła	wręczyłom, -(e)m wręczyło	wręczyliśmy, -(e)śmy wręczyli	wręczyłyśmy, -(e)śmy wręczyły
	2nd	wręczyłeś, -(e)ś wręczył	wręczyłaś, -(e)ś wręczyła	wręczyłoś, -(e)ś wręczyło	wręczyliście, -(e)ście wręczyli	wręczyłyście, -(e)ście wręczyły
	3rd	wręczył	wręczyła	wręczyło	wręczyli	wręczyły
	impersonal	wręczono
conditional	1st	wręczyłbym, bym wręczył	wręczyłabym, bym wręczyła	wręczyłobym, bym wręczyło	wręczylibyśmy, byśmy wręczyli	wręczyłybyśmy, byśmy wręczyły
	2nd	wręczyłbyś, byś wręczył	wręczyłabyś, byś wręczyła	wręczyłobyś, byś wręczyło	wręczylibyście, byście wręczyli	wręczyłybyście, byście wręczyły
	3rd	wręczyłby, by wręczył	wręczyłaby, by wręczyła	wręczyłoby, by wręczyło	wręczyliby, by wręczyli	wręczyłyby, by wręczyły
	impersonal	wręczono by
imperative	1st	niech wręczę			wręczmy
	2nd	wręcz			wręczcie
	3rd	niech wręczy			niech wręczą
passive adjectival participle		wręczony	wręczona	wręczone	wręczeni	wręczone
anterior adverbial participle		wręczywszy
verbal noun		wręczenie

Further reading

• wręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wręczyć in Polish dictionaries at PWN