Etymology
edit
From wy- + być. Sense 1 is a semantic loan from Russian вы́быть (výbytʹ).[1]
Pronunciation
edit
wybyć pf (imperfective wybywać)
- (intransitive, colloquial, humorous) to bounce (to leave)
- Synonyms: see Thesaurus:uciekać
- (intransitive) to stay until a specific moment, to stay until the end
- (intransitive, archaic) to pass, to end
Conjugation
edit
Conjugation of wybyć pf
|
wybyć
|
wybędę
|
wybędziemy
|
wybędziesz
|
wybędziecie
|
wybędzie
|
wybędą
|
wybędzie się
|
wybyłem, -(e)m wybył
|
wybyłam, -(e)m wybyła
|
wybyłom, -(e)m wybyło
|
wybyliśmy, -(e)śmy wybyli
|
wybyłyśmy, -(e)śmy wybyły
|
wybyłeś, -(e)ś wybył
|
wybyłaś, -(e)ś wybyła
|
wybyłoś, -(e)ś wybyło
|
wybyliście, -(e)ście wybyli
|
wybyłyście, -(e)ście wybyły
|
wybył
|
wybyła
|
wybyło
|
wybyli
|
wybyły
|
wybyto
|
wybyłbym, bym wybył
|
wybyłabym, bym wybyła
|
wybyłobym, bym wybyło
|
wybylibyśmy, byśmy wybyli
|
wybyłybyśmy, byśmy wybyły
|
wybyłbyś, byś wybył
|
wybyłabyś, byś wybyła
|
wybyłobyś, byś wybyło
|
wybylibyście, byście wybyli
|
wybyłybyście, byście wybyły
|
wybyłby, by wybył
|
wybyłaby, by wybyła
|
wybyłoby, by wybyło
|
wybyliby, by wybyli
|
wybyłyby, by wybyły
|
wybyto by
|
niech wybędę
|
wybądźmy
|
wybądź
|
wybądźcie
|
niech wybędzie
|
niech wybędą
|
wybywszy
|
wybycie
|
References
edit
Further reading
edit
- wybyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybyć in Polish dictionaries at PWN