wyjechać

Old Polish

Alternative forms

• wyjachać, wyjać

Etymology

From wy- +‎ jechać. First attested in 1389.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨjɛxat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨjɛxat͡ɕ/

Verb

wyjechać pf

1. (attested in Greater Poland) to leave; to ride out; to drive out (to depart by vehicle)

   Synonym: wyjeździć

   • 1959 [1389], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 55, Poznań:

     [Jako Mś]czislaw ne vigal Szekirek i ne bral [Mści]gnewa

     [Jako [Mś]cisław nie wyjał [z]Siekirek i nie brał [Mści]gniewa]

   • 1959 [1413], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 896, Poznań:

     Iaco ten Ptasnik viyal s mego domu na mem wosze, na mich konech

     [Jako ten Ptasznik wyjał s mego domu na mem wozie, na mych koniech]

   • 1959 [1424], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1172, Poznań:

     Ale mu ssza prawo ne *moglø stącz, ysze byl szeme wyyąl

     [Ale mu się prawo nie mogło [s]stać, iże był [z] ziemie wyjał]

2. to inspect by driving or riding around in a vehicle
   • 1868 [1439], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XII, page 70:

     Domini debent equitare al. wyyachacz ad conspeccionem dicte terre sive granicierum

     [Domini debent equitare al. wyjachać ad conspeccionem dicte terre sive granicierum]

Derived terms

nouns

• wyjechanie

 

verbs

• wyjechać z załogi pf

 

Related terms

verbs

• wyjeździć pf, wyjeżdżać impf

 

Descendants

• Polish: wyjechać
• Silesian: wyjechać

References

• Boryś, Wiesław (2005) “jechać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “jechać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyjechać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyjechać. By surface analysis, wy- +‎ jechać. Compare Kashubian wëjachac.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈjɛ.xat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈjɛ.xat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: wy‧je‧chać

Verb

wyjechać pf (imperfective wyjeżdżać)

1. (intransitive) to leave; to ride out; to drive out (to depart by vehicle)
2. (intransitive) to ride up; to drive up (while on vehicle, to go to a higher position) [with instrumental ‘what’ and na (+ accusative) ‘to what’]
3. (intransitive) to head out (having left one's current location, go somewhere by means of transport)
4. (intransitive) to leave; to ride out; to drive out (to leave the inside of something to the outside by vehicle)
   1. (intransitive, obsolete, of gasses, liquids) to flow out (to leave the inside of)

      Synonym: wylecieć

5. (intransitive, colloquial) to put one's foot in one's mouth (to say something inappropriate) [with z (+ instrumental) ‘saying what’]
6. (intransitive, obsolete) to banish, to expel [with na (+ locative) ‘whom/what’]

   Synonyms: wygnać, wypędzić

Conjugation

Conjugation of wyjechać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyjechać
future tense	1st	wyjadę			wyjedziemy
	2nd	wyjedziesz			wyjedziecie
	3rd	wyjedzie			wyjadą
	impersonal	wyjedzie się
past tense	1st	wyjechałem, -(e)m wyjechał	wyjechałam, -(e)m wyjechała	wyjechałom, -(e)m wyjechało	wyjechaliśmy, -(e)śmy wyjechali	wyjechałyśmy, -(e)śmy wyjechały
	2nd	wyjechałeś, -(e)ś wyjechał	wyjechałaś, -(e)ś wyjechała	wyjechałoś, -(e)ś wyjechało	wyjechaliście, -(e)ście wyjechali	wyjechałyście, -(e)ście wyjechały
	3rd	wyjechał	wyjechała	wyjechało	wyjechali	wyjechały
	impersonal	wyjechano
conditional	1st	wyjechałbym, bym wyjechał	wyjechałabym, bym wyjechała	wyjechałobym, bym wyjechało	wyjechalibyśmy, byśmy wyjechali	wyjechałybyśmy, byśmy wyjechały
	2nd	wyjechałbyś, byś wyjechał	wyjechałabyś, byś wyjechała	wyjechałobyś, byś wyjechało	wyjechalibyście, byście wyjechali	wyjechałybyście, byście wyjechały
	3rd	wyjechałby, by wyjechał	wyjechałaby, by wyjechała	wyjechałoby, by wyjechało	wyjechaliby, by wyjechali	wyjechałyby, by wyjechały
	impersonal	wyjechano by
imperative	1st	niech wyjadę			wyjedźmy
	2nd	wyjedź			wyjedźcie
	3rd	niech wyjedzie			niech wyjadą
anterior adverbial participle		wyjechawszy
verbal noun		wyjechanie

Verb

wyjechać pf

1. (reflexive with się, colloquial, sports) to ride oneself tired (to ride e.g. a cycle to the point of exhaustion)

Conjugation

Conjugation of wyjechać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyjechać
future tense	1st	wyjadę			wyjedziemy
	2nd	wyjedziesz			wyjedziecie
	3rd	wyjedzie			wyjadą
	impersonal	wyjedzie się
past tense	1st	wyjechałem, -(e)m wyjechał	wyjechałam, -(e)m wyjechała	wyjechałom, -(e)m wyjechało	wyjechaliśmy, -(e)śmy wyjechali	wyjechałyśmy, -(e)śmy wyjechały
	2nd	wyjechałeś, -(e)ś wyjechał	wyjechałaś, -(e)ś wyjechała	wyjechałoś, -(e)ś wyjechało	wyjechaliście, -(e)ście wyjechali	wyjechałyście, -(e)ście wyjechały
	3rd	wyjechał	wyjechała	wyjechało	wyjechali	wyjechały
	impersonal	wyjechano
conditional	1st	wyjechałbym, bym wyjechał	wyjechałabym, bym wyjechała	wyjechałobym, bym wyjechało	wyjechalibyśmy, byśmy wyjechali	wyjechałybyśmy, byśmy wyjechały
	2nd	wyjechałbyś, byś wyjechał	wyjechałabyś, byś wyjechała	wyjechałobyś, byś wyjechało	wyjechalibyście, byście wyjechali	wyjechałybyście, byście wyjechały
	3rd	wyjechałby, by wyjechał	wyjechałaby, by wyjechała	wyjechałoby, by wyjechało	wyjechaliby, by wyjechali	wyjechałyby, by wyjechały
	impersonal	wyjechano by
imperative	1st	niech wyjadę			wyjedźmy
	2nd	wyjedź			wyjedźcie
	3rd	niech wyjedzie			niech wyjadą
anterior adverbial participle		wyjechawszy
verbal noun		wyjechanie

Related terms

nouns

• wyjazd

 

Further reading

• wyjechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyjechać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyjechać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyjechać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “WYJECHAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.12.2012
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wyjechać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wyjechać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyjechać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 879
• wyjechać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish wyjechać. By surface analysis, wy- +‎ jechać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɪˈjɛxat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: wy‧je‧chać

Verb

wyjechać pf (imperfective wyjyżdżać)

1. (intransitive) to leave; to ride out; to drive out (to depart by vehicle)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Further reading

• wyjechac in dykcjonorz.eu
• wyjechać in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “wyjechać”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 154